donderdag 25 juni 2009

Ding 23: Evaluatie


Deze cursus was als een mooie stadswandeling. Door een zeer grote stad die ik al een klein beetje kende maar die, zoals ik al verwacht had, nog heel veel leuke plekjes had waar ik nog nooit geweest was of waar ik tot dusver, al dan niet bewust, gewoon langs gelopen was.
(Voor degenen die mij kennen: het was een wandeling met een goede kaart; ik heb dan absoluut geen richtingsgevoel – kaartlezen kan ik wel!)

Mijn favoriete dingen… Daar hoef ik niet lang over na te denken. Twitter, Delicious en RSS! Twitter vanwege alle leuke en interessante berichtjes die zo vreselijk snel (en dankzij Twhirl met een vrolijk geluidje) de hele dag door binnenkomen.
Delicious vanwege het feit dat ik er vanaf elke (werk)plek bij kan en omdat ik nu al die handige links tenminste terug kan vinden.
RSS vanwege de tijdsbesparing. Jammergenoeg gebruikte ik Google Reader al lang voordat ik ging twitteren, anders kon ik zeggen dat ik die tijdsbesparing daarin kon stoppen. Nu moest ik een ander potje aanspreken…

Wat heeft 23# gedaan met mij en mijn organisatie… Ik ben nòg nieuwsgieriger geworden dan ik al was naar de mogelijkheden die web2.0 te bieden heeft. Op privégebied èn op bibliotheekgebied.
Wat dit programma met mijn organisatie heeft gedaan? Daar hoop ik in september een goed antwoord op te kunnen geven. Dan heb ik mijn gesprek gehad (zie #22).

Verrassende dingen, een onverwacht resultaat… De grote verrassing voor mij was het bloggen zelf; ik had niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden! Eigenlijk was het mijn persoonlijke 24e #: elke keer weer een verhaaltje bedenken met een kop en een staart, en uiteraard een toepasselijk plaatje. Soms was ik met het zoeken naar dat laatste nog het langste bezig!

Verbeterpunten… Ondanks dat ik weinig hulp nodig heb gehad bij het ontdekken, spelen en leren, heb ik de interactie met mijn medecursisten wel gemist. Aangezien ik op een filiaal werk en mijn collega-cursisten op onze centrale vestiging was er ook met hen weinig contact. Misschien zou dit anders geweest zijn als #14 “Instant Messaging” en (vooral) #17 “Twitter” in het begin al aan bod waren gekomen. Mijn ervaring met Twitter is bovendien dat je erin moet “groeien”, je moet jezelf langer dan een week gunnen om de voordelen (en de lol) ervan te zien.

23# was voor mij…. de leukste cursus die ik ooit gevolgd heb! In september mag ik samen met mijn collega-cursisten andere medewerkers van onze bibliotheek coachen als zij ook met dit programma aan de gang gaan. Ik heb hier veel zin. In mijn fantasie zie ik mezelf lekker vanaf een terrasje de andere stadswandelaars gadeslaan en, zonodig, op weg helpen als ze de weg een beetje kwijt zijn. Lang zal ik echter niet blijven zitten; die stad blijft mij trekken.

maandag 22 juni 2009

Ding 22: Bibliotheek 2.0 en de toekomst van bibliotheken

Omdat “de wereld verandert” (Bibliotheek2.0) en omdat ik -dus- actief mee wil werken aan de voortgang van mijn bibliotheek (A Librarian's 2.0 Manifesto) ben ik erg blij dat ik onlangs de gelegenheid heb gekregen om het hoofd van onze bibliotheek te laten zien dat onze organisatie veel “tweepuntnuller” kan (en moet) worden.
Bij het verzamelen van voorbeelden, argumenten en ideeën heb ik hulp gevraagd aan mijn (nieuw opgedane) contacten op Hyves, Twitter en Bibliotheek2.0 èn ook gekregen! Hartelijk dank: Edwin, Karolien en Wilma! Nog afgezien van de inhoud van deze bijdrages was dit natuurlijk ook een mooi plaatje bij mijn praatje over het nut van web2.0.

Door omstandigheden was er uiteindelijk te weinig tijd om mijn verhaal te houden, maar na het doorkijken van de punten die ik op papier had gezet, besloot het hoofd van de bibliotheek dat we na de zomer hierover een hele middag gaan praten (in plaats van het halve uur dat er oorspronkelijk voor uitgetrokken was!).
In september ga ik (o.a.) laten zien dat het (hoog) tijd is om meer naar buiten te treden (weblog, wiki, RSS), en ons minder te focussen op bezoekersaantallen en meer op het opzoeken van gebruikers (Hyves, Twitter). Met tools als LibraryThing, My Discoveries en Last.fm kunnen onze (toekomstige) leden en bezoekers een stem krijgen en een manier om de bibliotheek meer van henzelf te maken.

Bibliotheek 2.0: natuurlijk! Omdat de wereld nu eenmaal (snel) verandert en omdat ik inderdaad geniet van de opwinding en het plezier van positieve verandering en dat uit wil stralen naar collega’s en gebruikers.
Daarbij: ik houd van mijn werk.

zaterdag 20 juni 2009

Ding 21: Aquabrowser My Discoveries en andere sociale bibliotheekcatalogi


Na het lezen van alle achtergrondinformatie en het uitgebreid bekijken van de site van de Ann Arbor Library (wat mooi dat dit zomaar kan: wat is de wereld nu klein en wat is mijn wereld nu groot!) besloot ik om de drie catalogi als een klant te onderzoeken. Mijn missie: hoe kom ik het snelst aan het boek “Taal is zeg maar echt mijn ding” en aan een DVD over Escher? In mijn eigen bibliotheek zijn deze twee items (nog) niet verkrijgbaar.

De Aquabrowser: Het boek was zo gevonden en via Zoek&Boek is het aan te vragen. Heel prettig, maar ik vind het dan wel jammer dat er geen lijstje verschijnt met bibliotheken in mijn buurt waar ik het eventueel zelf af kan halen.
Het vinden van beeldmateriaal over Escher was veel minder succesvol. Ik kon mijn zoekopdracht verfijnen door voor Cd-rom te kiezen, maar vervolgens verscheen er alleen een titelbeschrijving en niet of (en zo ja, waar) deze te verkrijgen was. (Noot van mij: in de Wageningse bibliotheek is deze Cd-rom beschikbaar.)

My Discoveries: Het boek kon ik hier echt niet vinden. Zelfs niet toen ik de naam van de auteur invulde. Nog steeds niet toen ik de zoekopdracht verfijnde door voor de materiaalsoort “boek” te kiezen. Onbegrijpelijk.
Over Escher bleek er tot mijn vreugde een (op dat moment beschikbare) DVD te bestaan. Om met Lee LeFever van die Common Craftfilmpjes te spreken: “Yeee!”

Worldcat: Net als in de Aquabrowser was het boek hier snel gevonden; het prettige bij deze catalogus is dat hier wel een lijst getoond wordt met (aangesloten) bibliotheken waar het boek verkrijgbaar is.
Dvd’s over Escher waren er volgens Worldcat “plenty”. Ik gebruik hier de Engelse term omdat ze voornamelijk in Amerikaanse en Australische bibliotheken te vinden zijn. Het Amsterdamse exemplaar stond hier niet tussen.

Tja en nu moet ik dus een conclusie trekken…. Met mijn inlichtingenpet op zou ik zeggen dat het nog steeds nodig cq de moeite waard is om op meerdere plekken te zoeken. Met de klantenpet op heb ik tot slot bij Bol.com gekeken. Bol kan het boek binnen 1 werkdag en de DVD binnen 3-4 werkdagen leveren.

donderdag 11 juni 2009

Ding 20: Muziek online beluisteren in een sociaal netwerk

Last.fm – ik heb een eigen account aangemaakt, de "scrobbler" gedownload en ik heb de site wat verkend. Ondertussen luisterend naar de “Jackson Browne Radio”; wel lekkere muziek. De site biedt veel mogelijkheden, vooral om op nieuwe artiesten uit te komen, maar ik vind het niet erg gebruikersvriendelijk. Bovendien kan ik pas volledige nummers beluisteren als ik 45 tracks van minstens 15 verschillende artiesten heb toegevoegd. Hierom en omdat het bovendien niet meer gratis is, heb ik besloten om me er verder niet in te verdiepen. En ook omdat ik een luie luisteraar ben.

Ik houd van muziek, heb het vaak opstaan, maar ben er verder niet zo mee bezig. Ik houd niet van de vraag “Kies jij een cd’tje uit?”, dan ga ik diep zuchten en moet ik lang zoeken. Maar meestal blijft het bij diep zuchten. En zet mijn man wat op. Hij is wel een echte muziekliefhebber en hij heeft onze cd-verzameling in de iTunesbibliotheek geladen. Heel fijn! (2x: mijn man en het feit dat hij dat gedaan heeft.)

Want het fijne van iTunes vind ik de Genius. Je hoeft dan maar één nummer uit te kiezen (in plaats van een hele cd dus), je klikt op de Geniusknop en iTunes kijkt welke nummers uit je bibliotheek daarbij matchen. Resultaat: een ideale afspeellijst en, zeker als je verzameling groot is en in de loop van een lange tijd opgebouwd, een heerlijke tour langs Memory Lane.

woensdag 10 juni 2009

Ding 19: Sociale netwerken, vervolg


Toch nog een stukje over het gebruik van Hyves door een bibliotheek. Tot voor afgelopen zaterdag had ik de bibliotheek van Enschede als voorbeeld genoemd, maar nu kan ik wat dichter bij huis blijven.
Afgelopen zaterdag was het nl. open dag in onze organisatie. De “feestcommissie” had allerlei activiteiten bedacht en voor de bibliotheek was dat o.a.: zet je favoriete (spannende) boek op internet. Het oorspronkelijke idee was om hiervoor een wiki te gebruiken.
Ik werd gevraagd om dit op de jeugdafdeling te begeleiden. Vantevoren probeerde ik me voor te stellen hoe ik de bezoeker(tje)s daar zou kunnen enthousiasmeren om mee te doen, maar ik zag daarbij in plaats van een wiki telkens een Hyvespagina in mijn fantasie opduiken. De jeugd is immers, zacht gezegd, bekend met Hyves en het kunnen toevoegen van allerlei gekke smilies zou het leveren van een bijdrage extra aantrekkelijk maken.

Mijn idee werd goedgekeurd en vervolgens heb ik mij een avondje heerlijk vermaakt. Ik heb een Hyvesprofiel met de naam “Boekentippers” aangemaakt, de boel met een vrolijke achtergrond en frisse kleurtjes opgepimpt, hyvende collega’s uitgenodigd om vriendjes te worden, het fotoalbum met boekomslagen gevuld en een wervende tekst in het bloggedeelte geplaatst.

Het is een groot succes geworden! In het begin moest ik de kinderen nog achter de kasten vandaan halen, maar de vraag “Ken jij Hyves? En wil jij je favoriete boek krabbelen?” hoefde ik al snel niet meer af te maken. Op een enkeling na reageerden ze allemaal enthousiast. Van “Ja, mijn vriendinnetje zit ook op Hyves.” (veelbetekenende blik richting ouders) tot “Duh! Túúrlijk weet ik wat Hyves is!!!” (rollende ogen). En niet veel later kwamen ze uit zichzelf kijken wat er te doen was bij het grote scherm waarop de krabbels te lezen waren.

De boeken waar de kinderen mee kwamen waren heel verschillend: Harry Potter, De bende van de Korenwolf, Alleen op de wereld, de hele Hoe overleef ik-serie… Omdat ik op een vestiging werk waar heel veel jeugd komt, ben ik wel wat gewend, maar ik keek toch vreemd op toen een klein, naar schatting 11-jarig, meisje tikte dat “Echte mannen eten geen kaas” haar leukste boek was. Misschien een idee voor Francine Oomen: Hoe overleef ik een loverboy?

dinsdag 9 juni 2009

Ding 19: Sociale netwerken


Als ik met collega’s praat over internet en sociale netwerken, maar ook als ik zo wat blogs over dit onderwerp lees van o.a. mijn medecursisten, dan valt me op dat Hyves als eerste en vaak als enige netwerk genoemd wordt. Vervolgens blijken er dan grofweg twee kampen te zijn: zij die de lol en het gemak van Hyves zien en zij die het verspilling van hun tijd vinden omdat het in hun ogen onpersoonlijk en te oppervlakkig is en “je kan toch beter gewoon bij je vrienden op bezoek gaan”.

Smaken verschillen nu eenmaal en daar is niks mee. Ik vind het alleen jammer dat een groot gedeelte van die laatste groep dan meteen het hele web 2.0 over één kam scheert met Hyves. En dan laten zij, mijns inziens, toch veel zinvols liggen.

Voordat ik met deze cursus begon had ik al een paar profielen, o.a. bij Hyves, YouTube, Schoolbank en Boekmeter, en volgde ik twee weblogs. Nu, tijdens 23#, is het aantal van mijn accounts zeker verdubbeld (ik moet bekennen dat ik de tel een beetje ben kwijtgeraakt, ik moet ergens een briefje hebben….) en het aantal weblogs – daar heb ik geen idee meer van en dankzij Google Reader hoeft dat ook niet.

Waar ik de tijd vandaan haal? Ik kijk wat minder tv, het is een groot gedeelte hobbytijd, een klein gedeelte cursustijd, maar omdat ik nu gerichter en dus sneller aan mijn informatie kom, kost het eigenlijk niet zo heel veel (meer) tijd. Af en toe maak ik gebruik van een online eierwekker; zeer, zeer handig!
Wat het me oplevert? Heel veel nieuwsfeiten en –feitjes, goede tips (al dan niet op rechtstreeks verzoek), interessante links en vooral nieuwe (en vaak bijzonder nuttige) contacten.
Ok, dit alles kan je ook tegenkomen op een verjaardag, bij een lezing of in een kroeg en dan heb je ook een gezellige avond (en daar blijf ik ook van genieten), maar thuis op internet kan je veel gemakkelijker van een oninteressant persoon afkomen en zijn de drankjes een stuk goedkoper.

maandag 1 juni 2009

Ding 18: LibraryThing


Vast heel herkenbaar: ik ben voor het eerst bij iemand thuis en ik kijk wat er in de (hopelijk aanwezige) boekenkast staat. Ik vind het dan heel leuk om boeken te zien waarvan ikzelf ook genoten heb, maar eigenlijk is het nog leuker om daarnaast, voor mij, onbekende titels aan te treffen. Een boekenwurm staat immers altijd open voor leestips.

Met LibraryThing is het mogelijk om bij heel veel mensen in hun boekenkast te kijken en zo geattendeerd te worden op titels die je nog niet kende.

LibraryThing, LT voor intimi, ziet er fraai uit en is bijzonder gebruikersvriendelijk. Een account is snel gemaakt en vervolgens kan je je hele boekenverzameling catalogiseren. Met een paar simpele handelingen voeg je een boek aan je collectie toe, inclusief titelbeschrijving en afbeelding van de omslag. Om dit alles nog completer te maken, hang je er natuurlijk trefwoorden aan, en eventueel een recensie en een beoordeling.
Erg simpel, maar niet automatisch snel. Een titel, schrijver of zelfs ISBN-nummer werd niet altijd meteen herkend; ik moest daarvoor vaak tussen de verschillende bronnen switchen. Daarna kwam het kiezen van de juiste omslag. LT biedt in de meeste gevallen een aantal keuze’s, maar bij een paar van mijn boeken moest ik zelf een afbeelding uploaden.
Het geheel voorzien van trefwoorden vond ik de grootste klus. Delicious komt met voorbeelden uit je eigen trefwoordenverzameling en, indien beschikbaar, met andere relevante trefwoorden – LT doet dit jammergenoeg (nog?) niet. Mijn tip: voorzie een nieuw toegevoegde titel meteen van trefwoorden. Stel niet uit waar je later weinig zin meer in hebt.

Al met al vind ik LibraryThing een typische Web 2.0 toepassing; ook hier komt het op “delen” neer. Je deelt hier je boekenverzameling, je mening, je smaak en je tips. Stop er wat tijd in en doe er je voordeel mee! Onderzoek de optie “aanbevelingen” en kijk dan ook waarom bepaalde titels jou aanbevolen worden.
Alleen…. kan iemand mij vertellen wat “De verborgen geschiedenis” van Donna Tart met “Parfum” van Süskind te maken heeft, en “Kruistocht in spijkerbroek” met “Pluk van de Petteflet”??? Ok, ze staan alle vier in "mijn LibraryThing" en ik heb van alle vier genoten, maar de rode draad is….?
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...