Mooi eiland

Er zijn mensen die van niets iets heel moois kunnen maken. Laten maken desnoods. En gelukkig beschikken sommigen van die mensen over genoeg geld daarvoor. En kennen zij de juiste architecten. En vinden zij ook dat anderen daarvan moeten kunnen genieten. Want het was ooit een kale rots en nu wordt het bloemeneiland genoemd.

Het enige wat jij dan hoeft te doen is langs het Lago Maggiore rijden en in Stresa op de parkeerplaats stoppen. De boten liggen klaar en de kapiteins wachten je al op. Ze leggen uit waar je een kaartje kan kopen, helpen je aan boord en varen je direct - en desnoods privé - naar dat wonderschone eiland toe.

Waar al naar je uitgekeken wordt.

En daar begin je te wandelen, te bewonderen, te genieten. Van de geuren, de kleuren, de doorkijkjes en de uitzichten.




En van die ijdele mannetjes; als je geen foto van ze neemt, komen ze achterna. Ze schudden met hun achterste zodat hun verenpracht nog prachtiger uitkomt en draaien parmantig rondjes. Mannetjes dus.

Isola Bella

De naam zegt het al.

Nagenieten

Toen we vorig jaar in Locarno waren, ontdekten we op loopafstand van ons hotel een restaurant aan de oever van het Lago Maggiore: "Navegna au Lac". Die eerste avond kwamen we er druppend van de regen binnen; het hoosde namelijk. Maar, zo verzekerde de ober ons, overmorgen zou het opklaren, en hij serveerde ons prosecco van het huis. Met een amuse erbij. Een zeer gastvrije ontvangst in een gezellige en warme omgeving. Daar worden wij altijd erg blij van. Daarvan en van een goede menukaart uiteraard. Ik weet niet meer wat wij die avond gekozen hebben, maar ik weet nog wel hoe ons eten geserveerd werd: heel chic onder zilveren cloches die met een zwierig gebaar van ons bord getild werden.
Dat hadden we nog niet eerder meegemaakt; we gingen er spontaan extra netjes door eten. Lang waren we echter niet onder de indruk en al snel meenden we zelfs zeker te weten dat het restaurant maar over hooguit drie van die dingen beschikte: de obers liepen wel erg snel heen en weer als er een gezelschap van vier of meer gasten bediend moest worden. Maar de sfeer was goed en het eten meer dan prima. (Bovendien kreeg de ober gelijk: twee dagen later was het stralend weer!)

En daarom wilden we er dit jaar weer naar toe. Op de website stond echter

Hotel-Restaurant Navegna has definitely closed and will not reopen.

O jee. Wat jammer. Toen lazen we verder

This is the bad news. The good news is that the whole Navegna team has moved to Ponte Brolla (5 min. on the outskirt of Locarno, towards Valle Maggia/Centovalli) were we are opening the Ristorante T3e Terre (ex Mamma Mia) on march 27th.

"Tre Terre" in plaats van "Navegna". Een spoorbaan (buiten gebruik) in plaats van het meer. Who cares? Het nieuwe onderkomen is ook gezellig en ze zijn nog steeds erg gastvrij: “No reservation? No problem!”. Alleen die drie cloches hebben ze kennelijk niet meegenomen. Of het was er die avond te druk voor ;-)

De heerlijke scaloppine al limone die ik er at, heb ik afgelopen vrijdag nagemaakt. Hier heet het kalfsschnitzels met citroen en hoewel niet helemaal hetzelfde (nog even verder experimenteren) - het was toch ook lekker. Het was nagenieten!

Meivakantie 2010

Op koninginnedag begon het te regenen en de maand mei ging niet veel beter door. In Nederland en helaas ook in Zwitserland. Af en toe een opklaring, meer zat er niet in. Misschien in Zwitserland wat meer dan hier in Nederland. En dus verklaren we onze week in Locarno toch als geslaagd.
Bovendien: als je goede (in dit geval dus warme) kleren bij je hebt, een stapel boeken en vooral elkaar (ook al was er eentje grieperig en is de ander dat nu dus ook), en als je elke opklaring zo goed mogelijk benut, dan kan je zelfs in een week met meer regen dan zon best wel genieten.

Dus nadat we zo aankwamen

en zo ontvangen waren

hebben we tussen de buien, het hoesten en het proesten door, toch lekker genoten.

Van de opklaringen, van de prachtige wolken, van een heel mooi eiland, van zomaar prosecco in plaats van koffie drinken op een markt,


van die markt



en van nog veel meer mooie uitzichten en momenten.




Wij hebben weer bij kunnen tanken.
Nu nog even uitzieken. En nagenieten.

8 mei

...Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg kan gaan...