Pleidooi voor luisterboeken

Het mag duidelijk zijn: ik houd van luisterboeken. Ik houd heel veel van luisterboeken en als er een luisterboekenfanclub zou bestaan, zou ik.... Nee, ik ben niet uit voorzittershout gesneden, maar ik zou wel een zeer enthousiast lid zijn. 
(Net zoals ik een enthousiast lid van een papierenboekenfanclub en een e-boekenfanclub zou zijn. Zolang het maar om boeken gaat.) 

 

Toch (of juist daarom) begin ik met een disclaimer en dat betreft de voorlezer. Deze moet goed zijn. Smaken verschillen natuurlijk maar je moet niet gevoel hebben dat de voorlezer niks met het boek heeft. Zij/hij hoeft niet persé een mooie stem te hebben maar het moet wel kloppen met de inhoud van het boek en de personages. En het moet kloppen met wat jij prettig vindt klinken.

Er wordt wel beweerd dat als iemand zegt niet van lezen te houden, deze persoon het voor haar/hem juiste boek nog niet heeft gevonden. Ik durf de stelling aan dat als iemand zegt niks met luisterboeken te hebben, zij/hij de juiste voorlezer nog niet heeft getroffen. 

 

En dan nu mijn redenen (niet in volgorde van belangrijkheid) waarom ik zo van luisterboeken houd: 

 

- Met een luisterboek hoef je niet te kiezen tussen lezen en “iets doen”.  

Tot het moment dat ik luisterboeken ontdekte was er de telkens terugkerende strijd tussen mijn boeiende boek en dat wat ik “eigenlijk” moest doen. Vaak won mijn boek.  

Nu luister ik terwijl ik “nuttig” bezig ben. (En is mijn huis een stuk schoner.) 

 

- Dit punt vloeit voort uit het vorige. Saaie, eentonige klussen worden leuk. Echt! Je wordt er op z'n minst niet meer zo chagrijnig van.

De badkamer een goede beurt geven, een volle strijkmand wegwerken, ettelijke kratten met boeken uitpakken (toen ik nog werkte), van eenzame sokken weer complete paartjes maken: wandelingetjes door een zonnig park dankzij een mooi boek in mijn oren. 

Ik heb zo zelfs een keer de luxaflex in onze keuken lamel voor lamel afgesopt omdat net toen ik dacht wie de dader was, de schrijver weer een verrassende bocht nam en ik onmogelijk kon stoppen met luisteren. True story!

 

- Luisterboeken zijn overigens niet alleen maar fijn bij vervelende bezigheden. Het is ook heerlijk, vooral heerlijk ontspannend, om tijdens het luisteren te breien, een legpuzzel te leggen, wat naaiwerk te doen, onkruidjes te trekken, te tekenen, naar buiten te staren. 

Dat laatste zou ik dan weer niet (lang) kunnen omdat ik, hoe boeiend mijn boek ook is, snel in slaap val als ik ondertussen niet iets doe. Dit hoeft geen nadeel te zijn want: 

 

- Luisterboeken zijn ideaal tijdens nachten waarin je de slaap maar niet kan vatten.  

Je hoeft geen (storend) bedlampje aan te doen en, tenzij het verhaal heel spannend is, je valt binnen no-time in slaap. Een handig hulpmiddel hierbij is de bookmark- en timerfunctie, zodat je, als je de volgende ochtend fris en fruitig wakker wordt, je toch terug kan vinden waar je in het verhaal gebleven was. 

 

- Goede voorlezers kunnen iets extra’s toevoegen. Ik noemde ze al in de disclaimer hierboven maar écht goede voorlezers kunnen het verhaal levendiger, echter, maken. Echter dan een film zelfs.

Er zijn mensen die niet van “ik-boeken” houden en daardoor romans mislopen die zij, wanneer ze anders geschreven waren, wel goed gevonden zouden hebben. Als zo’n boek voorgelezen wordt, is dat toch anders, vertelde iemand eens. Want “dan lijkt het alsof de voorlezer die ik-persoon is.” 

 

- Luisterboeken en lichaamsbeweging gaan perfect samen. Eén van mijn voornemens na het stoppen met werken was om dagelijks (nou ja, zeer regelmatig) te wandelen. Dankzij luisterboeken lukt mij dit met gemak. Vaak loop ik nog een extra blokje als een hoofdstuk nog niet uit is. 

Al luisterend fietsen durf ik niet aan, het risico dat ik dan rechtdoor op rotondes ga, medefietsers overhoop rijd en/of oeverloos verdwaal is erg groot. Maar er zijn mensen die het wel kunnen. En er erg van genieten.

 

- Luisterboeken en lang/saai onderweg zijn is ook zo’n ideale combinatie. Ik heb veel bibliotheekklanten gehad die het ene luisterboek na het andere verslonden tijdens het forenzen tussen huis en werk/school. 

Zelf luister ik zelden in de auto (zeker niet als ik achter het stuur zit, dat zou nog desastreuzer zijn dan op de fiets) maar wel tijdens het treinen. Ooit stond ik in een overvolle trein gepropt tussen medereizigers die allemaal groter waren dan ik (story of my life) waardoor ik het Spaans benauwd kreeg. Ik deed de oortjes van mijn telefoon in, startte een luisterboek en kon weer ademhalen. 

 

- Luisterboeken zijn echt niet voor luie lezers! Wat de piep zijn luie lezers?? Grotere onzin heb ik zelden gehoord.  Luisterboeken kunnen juist aanzetten tot (meer) lezen. Bovendien: 

 

- Luisterboeken zijn inclusief. Ze zijn dé oplossing voor mensen die slecht of helemaal niet meer kunnen zien, voor hen die (steeds meer) moeite hebben om zware boeken vast te houden, voor herstellenden van een neurologische aandoening, voor dyslectische scholieren die moeten lezen voor hun lijst, voor hen die (beter) Nederlands willen leren.  

 

- Er bestaat een onderzoek dat uitgewezen heeft dat je sneller in een verhaal wordt meegenomen als een boek wordt voorgelezen dan wanneer je het “gewoon” leest.  

Zelfs voor mij die echt “in” een boek kan zitten, klopt dit. 

Soms iets te veel. 

Voorbeeld: tijdens één van mijn wandelingetjes hoorde ik dat de hoofdpersoon uit mijn boek heel onverwachts iets vreselijks overkwam. En dan bedoel ik dus iets echt héél ergs. Daar schrok ik zo van dat ik een argeloze voorbijganger bijna (o, het scheelde maar een haartje!) bij zijn arm greep om te vertellen wat er gebeurde. De man had mij waarschijnlijk laten opsluiten. 

(Een dergelijk ongemakkelijke situatie is simpel te vermijden door buitenshuis geen thrillers te luisteren. Neem dan een grappig boek. Al zijn er mensen die het raar vinden als je zomaar hardop in de lach schiet.) 

 

Tot slot een kleine, niet helemaal onbelangrijke, tip voor degenen die, net als ik, gelijktijdig een “echt” boek en een luisterboek onder handen willen hebben. Het ene voor op de bank met een muziekje op en het andere voor tijdens het huishouden/wandelen bijvoorbeeld. Kies dan voor verschillende genres. De keren dat ik dat niet deed, werden de misdaden in beide boeken zeer, zeer ingewikkeld en ook kwam het eens voor dat ik totaal verstrikt raakte in verschillende toekomsten. 

Ja, doe er je voordeel mee.

 

Aldus mijn pleidooi voor luisterboeken. 

Ik ben benieuwd of ik hiermee iemand die twijfelde of luisterboeken wel voor iets voor haar/hem is heb kunnen overhalen om het luisteren naast (niet in plaats van!) het lezen een kans te geven. Misschien word ik dan wel tot erelid van die (bij mijn weten niet-bestaande) luisterboekenfanclub gemaakt.