Josje en ik hadden het al vaker gehad over onze dierentuinen, die van haar in Amersfoort en die van mij in Rhenen. Het leek ons leuk om een keer elkaars tuin te bezoeken. “Moet je doen!” zeiden we allebei en vervolgens gingen we door met de waan van de dag. Zoals dat zo vaak gaat.
Ze had me een zomerabonnement gestuurd! Op een dierentuin, op háár dierentuin! Zodat ik er zomaar naar toe kan wanneer en zo vaak als ik wil! Oh...
Ik was er even stil van. Wat een cadeau...Wat een leuk cadeau! En wat een lieve gedachten zitten hierachter...
Vandaag ben ik naar Amersfoort gereden, naar Josjes dierentuin. Alleen, omdat Peter andere dingen te doen had. Néé, dat is niet saai. Já, het was heerlijk om zo in mijn eentje met mijn fototoestel rond te lopen. Te genieten, wat rond te lopen en te kijken, gewoon ergens te zitten en te kijken.
Maar omdat ik het samen-delen wel wat miste sms’te ik Peter een paar keer en stuurde ik ook Josje een paar berichtjes:
“Ben in het dierenpark :))”
“Zit op de tribune bij de olifanten. Lekker in de schaduw.”
“Ze hebben hier neushoorns! En krokodillen!”
“Zit hier zo te genieten! Van het park en nu van ’n patatje mèt ;)”
“Ik ben een bofferd dankzij jou!”
Dat laatste was aan Josje gericht en het kwam uit de grond van mijn hart; ik had het wel drie keer kunnen versturen. Nogmaals heel hartelijk dank, lieve Josje, heel hartelijk dank voor dit o zo leuke cadeau! Jouw dierentuin is echt práchtig en ik heb zo’n fijne, beslist voor herhalingen vatbare dag gehad; ik ben een echte bofferd dankzij jou!
{{smak!}}
2 opmerkingen:
Wat een mooi cadeau en wat een mooie foto's. Zijn die neushoorns echt echt? Ze lijken wel een beeldhouwwerk, nl.
Echt een fijne dagsluiting, deze post.
Ha Piet, ik kan me voorstellen dat je die neushoorns voor nep aanziet - ik stond er ook versteld van, maar toen gingen ze lopen en wapperden al die flappen heel grappig mee (en stond ik nog verstelder). Dieren blijven fascinerend, vind ik. En fotogeniek ;)
Een reactie posten