Herinneringen

“The way we were”, gezongen door Barbra Streisand, is één van de mooiste nummers die ik ken. Vanwege de muziek, die prachtige stem en de tekst. 

 

Memories 

Light the corners of my mind 

Misty watercolor memories 

Of the way we were 

 

Sinds mei 2004 vooral vanwege de tekst. 

 

Scattered pictures 

Of the smiles we left behind 

Smiles we gave to one another 

For the way we were 

 

Januari is voor veel mensen een, zacht gezegd, lastige maand. Januari lijkt een te abrupte overgang van warme feestdagen naar (letterlijk) koude realiteit. 

Tot 1987 gold dat ook voor mij. Toen was er een geboorte, en dus een verjaardag. Eéntje waar wekenlang naar uitgekeken werd. 

Een verjaardag met een speciaal kussensloop voor de voorpret, met cadeautjes, een feestje, een uitje naar keuze en een home made verjaardagstaart met chocolavlokken en gekleurde spikkeltjes. 

Vanaf toen was januari een maand met nóg een feestdag. 

 

Can it be that it was all so simple then? 

Or has time re-written every line? 

If we had the chance to do it all again 

Tell me, would we? 

Could we? 

 

Dat duurde helaas, vreselijk helaas, maar zeventien jaar.

Tot mei 2004. 

 

Memories 

May be beautiful and yet 

What's too painful to remember 

We simply choose to forget 

 

Daarna werd januari… anders. Geen maand meer met voorpret, een feestje, cadeautjes en een taart maar een maand met enkel herinneringen. 

Herinneringen, soms pijnlijk en schrijnend, soms grappig en mooi, vaak dat alles tegelijk. Herinneringen die met de jaren warmer en dierbaarder werden. 

Ik koester die herinneringen aan onze jongste. Ik laat ze met al mijn liefde toe. Als ze met tranen komen dan probeer ik die niet binnen te houden, en als ze grappig zijn, glimlach ik niet alleen stil voor mij uit maar lach ik soms zelfs hardop. 

O, de herinnering aan zijn lach, zijn vrolijke, zó aanstekelijke lach...

 

So it's the laughter 

We will remember 

Whenever we remember 

The way we were 

 

Januari is zeventien jaar een maand met nog een feestdag geweest en nu al zeventien jaar een maand vol herinneringen. Dierbare, liefdevolle herinneringen. Herinneringen als troostende armen om mij heen. 

Hoe koud en donker en zeker weer lastig, soms zelfs zo pijnlijk, januari is een maand die ik daarom nooit zou kunnen, nooit zou willen overslaan. 

 

The way we were