Een aantal jaren geleden zijn we begonnen met het steeds meer kopen van de biologische variant van producten die we veel gebruiken. Omdat dat diervriendelijker, gezonder, natuurlijker en lekkerder is. Veel van deze dingen kunnen we gewoon in de supermarkt krijgen maar tegenwoordig hebben we ons boodschappenrondje: super, zaterdagmarkt en af en toe naar de molen voor broodmix uitgebreid met een ritje naar biologische boerderijen en winkels. En sinds we ook op deze manier winkelen vinden we boodschappen halen bijna een uitje.
We wonen wat dat betreft in een ideale omgeving, het meeste is op een klein kwartiertje afstand van ons huis. De rit naar de zorgboerderij waar we inmiddels standaard onze eitjes halen, leggen we nu nog met de auto af maar straks, als het weer wat lekkerder wordt, zal dat een mooie fietstocht worden. Ik zeg nu wel eitjès maar eigenlijk zijn het eieren met bijna een hoofdletter. Ze zijn niet alleen groter, ze zijn ook onbetwistbaar lekkerder dan die in de (gewone) winkel! En de dubbeldooiers zijn ronduit dubbelgenieten. Voor mij geen supermarkteieren meer, ook al staat er “scharrel” of “vrije uitloop” op de doos.
Hoewel we hier in de buurt dus goed en lekker terecht kunnen (denk hierbij ook aan onze “fruit-achtertuin” de Betuwe) bleef ik elke keer de site van de Landmarkt bezoeken. Sinds Francine er een keertje over schreef leek ik steeds vaker de naam van deze biologische super-supermarkt tegen te komen. Maar om nou vanaf de Veluwe naar Amsterdam te rijden voor wat boodschappen...
Waarom eigenlijk niet? Waarom is het wel normaal om in een andere stad voor kleren te shoppen? En waarom zou je op tweede paasdag met honderdduizend landgenoten (waarvan zeker de helft met slecht ingehouden tegenzin) naar meubelboulevards gaan? Oké, die laatste gedachte slaat in dit verband even nergens op maar het bracht me wel op het idee om het Peter voor te stellen. En Peter zei: “Leuk, waar is dat precies?”
Dus reden we op die heerlijk zonnige tweede paasdag met een boodschappenlijst, die dankzij tips van Francine dubbel zo lang en lekker was, een groot krat en een koelbox (ja, ik weet het: ik ben slim) naar de Landmarkt. Alwaar we ons in Luilekkerland waanden. Echt, in Lui-o-zo-lekker-land! Ze hebben er prachtige producten! Heerlijke, pure, meest lokale producten! Oestersaus zonder dat enge E621 (de opperduivel onder de E-nummers), vijgenbrood van enkel vijgen, dadels en amandelen (superheerlijk met wat pittige geitenkaas), prijswinnende sambalsoorten, een kaasafdeling waar Peter telkens naar terug liep, een visafdeling om blij van te worden en die groenten en dat fruit... Ik ben dol op fruit dat niet aanvoelt alsof het in kaarsvet heeft gelegen en dat ruikt naar fruit. Ik ben ook dol onbespoten groenten en op de geur van vers gebakken brood. Ik ben, samen met Peter, nu dol op de Landmarkt!
We hebben er alleen geen dubbeldooiers kunnen ontdekken. Verhuizen naar de randstad zal er dus niet inzitten ;)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten