En dan nu iets over de film dus. De hamvraag is natuurlijk:
komt het overeen met het boek?
Ja en nee.
Om met het laatste te beginnen: er is, begrijpelijk, nogal
wat weggelaten. Van sommige dingen vind ik dat heel jammer. Er is het een en ander op
een andere manier weergegeven. Ook dit is soms jammer maar ook begrijpelijk omdat in een boek natuurlijk
meer en duidelijker verteld kan worden. (Om spoilers te voorkomen licht ik mijn mening niet verder toe. Niet hier in ieder geval.) De manier echter waarop Julianne Moore Alice speelde, de manier waarop
zij de wanhoop, het onbegrip en de angst van Alice tot uitdrukking bracht vond
ik heel, heel knap. En daarom dus ook: ja, het komt in die zin (genoeg) overeen
met het boek.
Toen ik over het boek vertelde waren er nogal wat reacties
als “ik weet niet of ik dat aan kan”. Ik snap dit helemaal. Ik zou dit ook niet
zomaar als een leestip aanraden. Maar als iemand toch meer over Alice Howland
wil weten, als iemand toch meer wil weten wat de impact van Alzheimer kan zijn
op niet alleen de patiënt maar ook diens omgeving: sla het boek dan desnoods
over en kijk de film. Het boek is vele malen schrijnender maar de film is
duidelijk en aangrijpend genoeg om naast inzicht te geven ook over te brengen hoe belangrijk het nú is. Voor iedereen maar zeker voor mensen met Alzheimer: meer dan het nu hebben zij niet. Laten wij dat moment dan zo fijn mogelijk maken.
1 opmerking:
Een aangrijpend verhaal. Ik zal er eens over denken of ik het ga lezen/kijken.
Een reactie posten