Dry eyes

Dry eyes… burning like fire…

Dry eyes….

Ja, ik weet wel dat het bright eyes is en niet dry eyes maar zo zing ik het in gedachten en soms (sorry, omgeving) hardop. Dat is vanwege mijn droge ogen (preciezer gezegd: droge plekken op het hoornvlies) en het feit dat ik daar zo van baal en vervolgens baal dát ik ervan baal terwijl het wel lastig en ook wat beperkend is maar niet eens in de buurt van een serieuze handicap komt.

Snapt iemand voorgaande zin nog?

Het komt erop neer dat ik sinds een paar jaar een wat lastige aandoening aan mijn ogen heb waardoor mijn zicht wat troebel kan zijn. Ik heb dan moeite met goed focussen (letterlijk dan, hè) en maak met zekere regelmaat een wat dramatische indruk omdat mijn linkeroog dan overvloedig traant (ook als ik verre van triestig ben). Maar hoewel dit alles lastig en geregeld onhandig is vind ik dat ik toch blij en opgelucht moet zijn dat het niet erger is dan dit. Er zijn immers zoveel meer naardere ziektes en aandoeningen met zoveel meer ingrijpender consequenties.

Iets duidelijker zo?

Wat bij mij helpt om van hier zo nuchter en positief mogelijk mee om te gaan is, behalve een figuurlijke (!) trap tegen mijn achterste (bij voorkeur van mijzelf), een lijstje met plussen en minnen. En dan graag eentje met minstens evenveel plussen als minnen.

Dus vooruit! Relativeer-modus aan:

+ Ik kan nog steeds (uiteraard met mijn bril op) het grootste deel van de dag goed zien.

- Als mijn linkeroog stevig aan het tranen is en/of mijn rechteroog aanvoelt alsof ik er een uur niet mee heb kunnen knipperen, zie ik dus niét goed. Soms voor niet zo lang, totdat ik weer druppel, maar soms ook nog een tijd nadat ik weer gedruppeld heb.

+ Gelukkig heb ik nu oogdruppels (en voor ’s nachts een zalf) die bovengenoemde narigheid wat verzachten.

- Mijn ogen worden vaak sneller moe dan de rest van mij en dan kan ik niet meer tot in de late uurtjes doorlezen.

+ Ik vind vroeg(er) slapen niet erg.

- Ik kan door al dat getraan en gedruppel geen mascara of oogschaduw meer dragen #wasbeerogen

+ Ik was toch nooit zo’n fan van dergelijke oogmake-up. Iets met onhandigheid en ik-kan-mijn-tijd-’s ochtends-wel-beter-gebruiken.

- Ik kan en durf niet langer dan ca. een half uur auto te rijden tenzij Peter mee is en hij het stuur over kan nemen als één van mijn ogen begint te muiten. Ondanks dat ik nog wel goed, in ieder geval goed genoeg, zie, leidt het dan teveel af #veiligheidvoorop

+ Gelukkig werk ik op fiets-, zelfs loopafstand van huis. En kortere stukjes in de auto kan en durf ik nog wel.

- Ik kan en durf niet langer dan ca. een half uur auto te rijden… enzovoort…

+ Ik vind reizen met de trein leuk en Ede ligt heel centraal.

- Ik kan en durf niet langer dan…. enzovoort….

+ Ik hoef niet vaak lange afstanden in mijn eentje met de auto weg.

- Ik kan en durf niet langer enzovoort… en ik wil zo graag over een paar weken samen met mijn vriendin “ergens” tussen Ede en Groningen (waar zij woont) een mooie fietstocht maken!
Maar dan moet ik wel eerst met mijn fiets achterop de auto naar dat “ergens” toe kunnen rijden en dat kan ik dus niet! Niet meer, ik kan dat nu zomaar niet meer.

+ Ik zou naar dat “ergens” kunnen treinen en daar een fiets huren.

- Maar dan is het niet mijn eigen vertrouwde fiets! #fijnzadel #kortebenen

+ Ik héb tenminste een fiets, ik kán er tenminste eentje huren. En bovenal: ik heb een lieve vriendin met wie het fijn fietsen is!

- Ik kan en durf niet langer dan….

Relativeer-modus uit: Het is best wel een sóórt van handicap, hoor! #snik #lelijkwoord

Natuurlijk gaat het niet zozeer om wel/niet lang het stuur kunnen.

Het gaat niet om eventueel op een “vreemde” fiets moeten fietsen.

Het gaat erom dat ik het gevoel heb een stuk vrijheid kwijt te zijn en dat ik dat niet meer terug krijg.

Ik kan niet zomaar meer gaan en staan waar ik wil en daar baal ik dus van. Daar baal ik best wel erg van.

Dat dus.
En dat ik zelfmedelijden haat. Dat ook nog.

O, ik kom er wel overheen en ik ga er wel aan wennen, ik pas me wel aan. Desnoods met een paar stevige (figuurlijke!) trappen tegen mijn achterste.
Maar tot die tijd...

Tot die tijd probeer ik het wat van me af te schrijven en weg te zingen.

Dry eyes… burning like fire…

Dry eyes….

Er zijn immers veel ergere dingen. Toch?

Zoals naar iemand moeten luisteren die geen toon kan houden en toch blijft zingen. Om maar een heel simpel voorbeeld te noemen. 🙉

#gedeeldleed
#tja