Als fervent lezer en bibliotheekmedewerker vind ik inderdaad dat er niet gauw teveel boeken zijn maar als op een toch al drukke woensdagmiddag de ene lener na de ander, na de ander, na de ander, stápels boeken op de inleverbalie deponeert, tja, dan heb ik toch de neiging die stelling enigszins te nuanceren. En als op zo’n toch al drukke woensdagmiddag ook nog het bibliotheeksysteem èn de website platliggen dan werk je toch met een, eh, ander soort drive dan normaal.
Zo, heb ik me daar even netjes en diplomatiek uitgedrukt ;)
Ach, hoewel mijn collega’s en ik een behoorlijk intensieve dag achter de rug hebben was het zo erg ook weer niet. Er bestaat gelukkig zoiets als een noodprocedure waarin we kunnen uitlenen en innemen en gelukkig zijn wij niet zomaar van onze stuk te brengen. Daarbij hadden de meeste leners alle begrip voor deze ongewone situatie. ( En veel verhalen over hun ervaring met falende computers en de "goede oude tijd" en "internet is ook niet alles"...)
Maar, o, wat was het heerlijk om na het eten lekker onderuit op de bank te gaan. En o, wat smaakte mijn woensdagavondborrel goed. Nòg beter dan op andere woensdagavonden.
Dus: proost, collega’s! We hebben het (weer) dubbel en dwars verdiend!
2 opmerkingen:
Het begrip van de bezoekers was inderdaad opvallend groot al zat er een groot deel leedvermaak bij, volgens mij. Veel van onze klanten zijn niet meer zo piep en staan vaak -eufemistisch uitgedrukt- ietwat afwerend tegenover de digitale wereld. Als er dan eens één keertje iets niet goed gaat, is dat eerder reden tot pret dan tot geklaag.
Dat gun ik ons publiek van harte, maar ik heb te doen met de ICT-collega's. (En een beetje met onszelf. Leuk is anders. En de schrik slaat me om het hart als ik merk dat het sommigen aan de drank doet geraken! ;))
Ja, ik beklaagde onze ICT-collega's ook, heel erg. O, en schrik niet: ik was al "aan de drank". Op de woensdagavond dus. Ja. Met mate uiteraard.
Een reactie posten