woensdag 26 juni 2013

Tien tips


10 tips voor als je de aankoop van een elektrische fiets overweegt:

1. Laat het uitzoeken en vergelijken van de technische specificaties aan een ander over. Tenzij je het leuk vindt om over kilowatturen en ampères en v-brakes versus rollerbrakes te lezen. En tenzij je sneller dan ik achter het verschil tussen de accu en de motor bent en deze kennis ook nog vast kan houden (langer dan een half uur in ieder geval).

2. Verspil je tijd niet bij die ene* fietsenzaak in E. Er schijnt een anti-fanclub van de eigenaar van deze zaak te bestaan. Alle leden hebben ervaren dat meneer A. niet luistert, niet wíl luisteren naar de wensen van zijn klant. Zijn motto “Ik lever geen fietsen, ik lever zorg!” heeft als ondertiteling “Jij hebt niks in te brengen dan veel euro’s en ik zal ze wel even grondig en desnoods onbeschoft uit je zak kloppen!”
(*Inwoners van E. weten hoogstwaarschijnlijk welke hier bedoeld wordt.)

3. Leef je tijdens de allereerste proefrit niet meteen als een dolle uit. Oftewel, ga niet meteen met de ondersteuning op “turbo” en in de hoogste versnelling over een vlak stuk weg racen met een waanzinnige grijns op je gezicht. Het risico dat je tanden nogal gevoelig op elkaar klappen als je over een oneffenheid op het asfalt rijdt is groot. Evenals het aantal vliegjes tussen je tanden.

4. Houd er rekening mee dat na elke flinke heuvel omhóóg (uiteindelijk) ook een flinke helling omláág volgt. Rem voorzichtig. En op tijd. Pas op takjes en dergelijke. Kijk voor je. Kijk. Voor. Je. En rè-hem! Rem!

5. Neem je fototoestel mee als je van foto’s maken houdt. Niet zozeer voor foto’s van je aanstaande nieuwe fiets maar vooral/ook van die fraaie modeltuin waar je in zou kunnen belanden als je echtgenoot een lekke band krijgt en op jouw fiets naar huis moet rijden om de auto plus fietsenrek op te halen terwijl jij in die tuin op hem moet wachten. Ik heb deze foto’s met mijn telefoon gemaakt maar met mijn fototoestel waren ze mooier geweest.


6. Geef je man, die dus in zijn eentje naar huis aan het fietsen is, de poncho mee die jij in jouw rugzak gestopt hebt. Er is namelijk een natuurwet die bepaalt dat regen altijd degene treft die onbeschermd door een open stuk fietst en niet de persoon die in de buurt van genoeg schuilplekken rondloopt met twee poncho’s in haar tas.

7. Ga, als je dus in zo’n modeltuin bent, bij een stortbui niet in de theetent zitten maar op het overkapte terras er tegenover. Het is heel amusant om dan een hele groep mensen naar die theetent gillend en wel (ach ja...) te zien rennen. Het alternatief is geplet worden tussen hun natte jassen. En een beschadiging aan je trommelvliezen oplopen.

8. Neem ook iets te eten en te drinken mee zodat je die theetent kan vermijden. Zo’n groep zou zomaar een zangkoor kunnen zijn en zangkoren hebben de neiging om bij elk wissewasje in luidruchtig gezang uit te barsten. Ook dit is leuker vanaf een afstand. En dus beter voor je oren.

9. Eenmaal terug bij de fietsenzaak waar men door middel van een scan je lichaamsverhoudingen kan opmeten zodat je nieuwe fiets precies op maat afgesteld kan worden: word niet verdrietig als de verkoper denkt dat je je hand niet goed op je heupbot hebt gelegd en daarna zegt dat “vrouwen over het algemeen” toch langere benen hebben. Word niet verdrietig en ook niet boos. Adviseer hem om deze zin niet te gebruiken als hij in een kroeg met een leuke vrouw contact wil maken maar trek het je verder niet aan. De man is gewoon oprecht verbaasd.

10. Onderhandel stevig over de prijs. Ook als je dit eigenlijk niet kan, ook als je eigenlijk zo’n type bent die korting krijgt van een Italiaanse marktverkoper omdat hij tot zijn stomme verbazing merkt dat jij gewoon het bedrag van het prijskaartje wil betalen en dat zelfs hij daar niet mee kan leven. Je hoeft niet meteen de helft te bieden, een maffia-pokerface te trekken of te doen alsof je de zaak wil verlaten (hopend dat de verkoper op zijn knieën achter je aan kruipt; gebeurt toch niet), maar onderhandel wel. Onderhandel schérp. Of, zoals in ons geval, wacht af wat je verkoper met de prijs doet en zeg heel ferm: “We hebben een deal!” Knipper vervolgens niet met je ogen.


4 opmerkingen:

Kyra zei

Oooh! Censuur!

Sylvie zei

Nee hoor, Peet deed kennelijk iets onbedoeld onhandigs ;)

P. van leusden zei

Ik schreef eerder een reactie, maar drukte mogelijk op mijn iPad kennelijk op de prullenbak, waardoor mijn reactie opeens weer verdween. Nee Kyra, geen censuur dus, maar een gevalletje “onhandigheid”.

Ik vind Syl’s blog weer eens vol humor en echt prachtig. Maar een goed lezer herkent natuurlijk meteen het slachtoffer in dit verhaal, namelijk de echtgenoot, en dat ben ik dus.

Die krijgt een lekke band als ‘ie een nieuwe fiets uitprobeert en moet an de auto thuis ophalen. Terwijl zijn vrouw heerlijk relaxed en overkapt in een tuin kan verbljven, terwijl zij de regenponcho’s in haar tas heeft, krijgt hij onderweg ook nog eens een forse regenbui over zich heen. En dan suggereert zijn vrouw ook nog eens – en dat publiekelijk op internet - dat hij niet scherp zou hebben onderhandeld over de prijs van een nieuwe fiets, terwijl mijn subtiele onderhandelingstechnieken hebben geleid tot een onverwacht positief resultaat.

Gelukkig heb ik gevoel voor humor. En belangrijker: ik houd onwankelbaar van haar. En die fietsen kopen we toch….

Piet P. zei

Wanneer komen ze? Alvast veel plezier ermee, met of zonder poncho.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...