Operatie Vloer

"Ooit" konden wij, Peet en ik, ons alles nog gewoon herinneren. Dat was heel prettig. Daarna volgde een periode dat af en toe één van ons iets niet meer zo goed wist maar dan kwam de ander vrijwel meteen met het antwoord. Ook dat was prettig, zelfs nadat we “binnen ruim een uur” ook tot “vrijwel meteen” rekenden. Nu komt het steeds vaker voor dat we allebei iets ècht niet meer kunnen terughalen. Als Peter nu een vraag begint met “Wanneer was het ook alweer dat...”, beginnen mijn ogen al uit zichzelf naar boven te rollen. (Lezers onder de vijftig, misschien zelfs veertig: sorry voor dit toekomstbeeld.)

Gelukkig kunnen we in sommige gevallen terugvallen op mijn blog. Maar omdat dat aantal gevallen steeds minder in de buurt komt van het aantal “wanneer-was-het-ook-alweer-dat?”-vragen heb ik besloten om niet alleen regelmatiger te bloggen maar ook om meer over huis-tuin-en-keuken-dingetjes te schrijven, want vooral deze categorie is vaak de moeite van het herinneren waard. Bijvoorbeeld om te zorgen dat we de volgende keer niet dezelfde fouten maken het weer zo goed aanpakken.

Daarom nu het niet zo boeiende maar hoogstwaarschijnlijk wel de moeite van het onthouden waard verslag van het in de was zetten van onze vloer. Door Peter. Ik maakte de foto’s (tegen het licht in).

Het in de was zetten van een houten vloer vergt nogal wat logistiek inzicht. Maar als de planning, eh, Planning (hoofdletter!) maar goed is, is het beslist niet nodig om de hele woonkamer leeg te halen. Vindt Peter. En hij begon gisteren heel slim met een proefstukje: het meest gehavende deel onder zijn bureau. Hij markeerde het behandelde gebied zorgvuldig en draaide zijn computer om ("Ook slim, hè!") zodat hij die toch kon blijven gebruiken. Na zestien uur zou de plek weer beloopbaar zijn en kon hij zien of zijn wastechniek en de strategie van het in gedeeltes behandelen inderdaad goed uitgepakt hadden.

Vanochtend bleek operatie Vloer geslaagd en ging hij met een nieuw en groter stuk aan de slag: half onder de eettafel en half voor de tuindeuren. Hierbij ter lering (omdat de rest van de vloer nog gedaan moet) ende vermaeck (omdat Peet wat hilarische lenige capriolen uit moest halen om naderhand de lamp uit te doen) de operatie tot dusver in beelden:

Afgezet proefstukje met slim omgedraaide pc. (Afzettouw is net buiten beeld.)

Slachtoffer van wasdampen (al betwijfel ik zeer of hij/zij zich wel een slachtoffer vond).

Nieuw, groter stuk vloer, ook afgezet maar nu met handig waarschuwingsbordje. Ik ben de onbevoegde.

Close up van dat handige waarschuwingsbordje. Kon gisteren niet ingezet worden omdat de printer niet bereikbaar bleek.

Waarom de printer niet bereikbaar was.

Gelukkig kon Peter nog nèt bij de knop, de lamp hoefde dus niet zestien uur te blijven branden. De tuindeur was "natuurlijk" bereikbaar. Dankzij de Planning dus.

Zoals gezegd: de rest van de vloer moet nog gebeuren maar ik hoop hier niet meer over te bloggen, dit zou namelijk betekenen dat alles goed gegaan is. 

NB. De vlieg is helaas toch overleden. Ik vrees een gevalletje overdosis.