Netflix Movie Challenge

Als ik denk aan abonnementen waar ik heel, heel blij mee ben (geweest) dan zijn er vier die meteen bij mij opkomen.

In willekeurige volgorde:

- Het abonnement op het weekblad Tina. Mijn peetbroer kwam via het tijdschrift (Pep? Sjors?) dat hij las erachter dat er een meisjesblad zou verschijnen. Hij tipte mij, ik keek mijn ouders lief aan en heb vervolgens jaren genoten van de verhalen van Tina, Peggy, en Kitty maar ook van de stripversies van klassiekers als Onder Moeders Vleugels. Om maar wat voorbeelden te noemen.

- De zomerabonnementen op het zwembad. Een paar zomers, ik schat zo tussen mijn tiende en twaalfde jaar, heb ik, samen met mijn zusjes, een abonnement op het, allang niet meer bestaande, open bad hier in Ede gehad. Ik herinner me het gevoel van eindeloze vakanties, elke keer weer de belofte aan onze moeder dat wij niet in de buurt van “het diepe” zouden komen en dat we (“Echt hoor!”) goed op ons jongste zusje zouden letten (“Jahaa!”), rimpelige vingertoppen, met wijd open ogen onder water naar elkaar kijken, de taaie nougatknotsen met een chocolade laagje van het snoepkraampje (ik vond ze alleen bij het zwemmen lekker) en de badmeester in zijn hoge stoel.

- Het abonnement op de bieb. Al zo'n halve eeuw inmiddels. Need I say more?

(Mijn leesdoel van 2017 om 60 boeken gelezen te hebben, heb ik overigens ruim gehaald. Heel ruim en met heel veel plezier.)

- En nu, sinds een paar jaar, ons Netflix-abonnement. Ik ben altijd al een filmliefhebber geweest en we hebben een uitgebreide verzameling dvd’s. Toen we aan Netflix begonnen kon ik mijn geluk niet op. Yes, elk weekend “gratis" een film! Dacht ik, naïef en verkeerd. Het werd namelijk bijna elke dag een aflevering van een serie want series volgen bleek aantrekkelijker dan films kijken.

Sorry, ik jok.

Ik jok gruwelijk.

Ik netflix echt niet elke dag dus “bijna elke dag” klopt meestal. Maar “een aflevering” moet zijn “meerdere afleveringen". En “van meerdere series naast elkaar” komt dichter bij de waarheid dan het schijnheilige “van een serie”.

Bingewatcher is my middle name. Maar niet alleen de mijne! Persoonlijk ken ik héél weinig Netlix'ers, zo weinig dat ik beter geen kan tikken, ken ik geen Netflix'er dus, die heel gedisciplineerd één aflevering per keer kijkt. Ik ken daarentegen wel veel mensen die hun abonnement voornamelijk voor series gebruiken in plaats van voor films. Net als ik doe. Of preciezer: tot voor kort deed.

Mijn leesdoel van vorig jaar beviel zo goed dat ik voor dit jaar weer iets dergelijks heb bedacht. Voor dit jaar is het mijn doel om vaker films via Netflix te kijken.

Om nog meer uit het abonnement te halen dan ik al doe.

Omdat ik nu eenmaal van verhalen (geschreven, verteld en ook verfilmd) hou.

Omdat de bios leuk maar ook best wel duur is.

Omdat het met een film leuker was vouwen en strijken is.

Omdat Netflix ook zoveel goede, leuke, spannende, interessante films te bieden heeft.

Omdat bingewatchen zoveel tijd kost en je geen twee films direct achter elkaar kijkt. (Toch?) (Hoewel?) (Nou ja...)

Mijn doel heb ik op vijfentwintig gezet. Twee per maand en nog eentje extra. Het is misschien wat voorzichtig maar ik heb ook nog andere dingen te doen. Zoals lezen, hardlopen, werken, naaien, huishouden, wijntjes koffie drinken met vriendinnen, toch ook series kijken…

Vijfentwintig dus. Films, geen series. Documentaires tel ik wel mee. Anders dan bij mijn book challenge zet ik ze niet op Facebook maar zal ik ze hier op dit blog bespreken.

Heeft er iemand nog een goede filmtip?

(Deze blogpost is overigens niet gesponsord. Hint @Netflix)