Alsjeblieft, een dankjewel

Beste mevrouw die voor mij stond in de rij bij de Action, Dankzij uw tip om een nat keukenpapiertje bij de snijplank te leggen als je uien moet snijden, kan ik dat tegenwoordig zonder pijnlijk tranende ogen doen. Sorry, dat ik zomaar uw gesprek met uw vriendin/zus/kennis afgeluisterd heb, maar ook als ik niet achter u maar vier plekken verderop had gestaan, dan had ik het nog gehoord. Ook wat u vindt van uw schoonmoeder trouwens. Is het echt zo’n vreselijk mens? 

Hoe dan ook, bedankt voor uw tip! Ik ben er echt heel blij mee.

 

Bedankt buienradar dat jullie consequent niet zo accuraat zijn en mij dat maar al te goed hebben laten merken. Toen ik laatst ging wandelen en jullie app mij verzekerde dat het echt niet zou gaan regenen, nam ik vanwege eerdere ervaringen toch een paraplu mee. Aanvankelijk voelde ik me wat voor gek lopen maar daarna liep ik fijn droog. 

(Jullie zouden natuurlijk gewoon je werk goed kunnen doen maar, ach, dat zijn weer andere verwachtingen...)

Bedankt goedkope paraplu. Ik kocht je indertijd meer vanwege je witte stipjes op een zwarte achtergrond (ik ben dol op stippen en stipjes!) dan vanwege je prijs. Maar jij laat (zoals onlangs nog, zie bedankje hierboven) zien dat goedkoop geen duurkoop hoeft te zijn. Tenzij het ook nog hard waait. Of gewoon waait. Nou ja, je klapt in ieder geval niet op ongemakkelijke momenten open. Dus: dankjewel!

 

Thank you so much, generaal van de United States Air Force, voor uw lieve berichtje op mijn FB-pagina. Wie zou er niet blij worden als zij een “angel” en “such a gorgeous lady” wordt genoemd? Ik sla uw aanbod om met u te talk’en en friends te become’n toch af. Ik heb namelijk al jaren meer dan genoeg “pleasure” met Peter. 

Dankuwel meneer met dat witte hondje voor de plezierige noot tijdens mijn hardlooprondjes. Wij komen elkaar geregeld op zondagochtenden tegen en dan heeft u altijd wel een speciale opmerking. “Ze hebben hem al!” vind ik niet zo’n sterke, weinig origineel ook. "Zie haar weer rennen, die uitsloofmevrouw." (tegen uw hond) was hoewel niet zo netjes toch wel raak maar “Kom, kom, rustig aan!” klonk ronduit vriendelijk en om “Hee, het is nog steeds niet verplicht, hoor!” moest ik een uurtje later nog grinniken. Ik ben elke keer weer benieuwd wat u nu weer uit uw mouw schudt.

Dankjulliewel leden van de FB-groep EenBoekPerWeek, 

Ik ben heel blij met de vele boekentips. Natuurlijk ligt niet alles wat er in die groep gedeeld wordt in mijn straatje maar dankzij jullie hoef ik me voorlopig niet af te vragen wat ik nu weer moet lezen. 

Eén boek per week oftewel 52 boeken in een jaar haal ik overigens met gemak en heel veel plezier. 

Thanks vlogger wiens naam ik vergeten ben voor het delen van het recept voor die heerlijke espresso-martini! Zo fijn ook dat ik "toevallig" nog wat wodka en koffielikeur in de kast had staan. Ik kende de cocktail niet maar ben inmiddels groot fan. Heel veel drank! Eh, dank.

(Misschien had ik dit berichtje moeten tikken voordat ik weer een glaasje mixte, dan had ik waarschijnlijk, of toch ook niet, je naam nog geweten.) 

 

En last but not least:

Hartelijk dank, buschauffeur die mij laatst bij een rotonde in plaats van bij een officiële halte liet uitstappen. Wat een aparte ervaring was dat!

U zei al tegen mij en andere belanghebbenden dat u geen straatnamen kende en “alleen maar” bij de haltes zou stoppen die op het bord staan maar daar leek u zelf niet mee te zitten. Vervolgens werd het al snel duidelijk dat het niet alleen de eerste keer was dat u die route reed maar ook dat het de eerste keer voor u was in dat type bus. Of misschien überhaupt in een stadsbus?

Uw vraag aan uw collega (“Hee, branden mijn lichten?”) was een duidelijke aanwijzing. Evenals de manier waarop u die ene, zelfs bij voetgangers zo beruchte, verkeersdrempel nam. (Nee, ik was niet die persoon die dat lelijke woord gebruikte; ik zei alleen zachtjes "auw".) 

De definitieve bevestiging kwam toen u ijverig door bleef rijden nadat ik op het knopje had gedrukt. Ach, iedereen maakt weleens een vergissing op een eerste werkdag en er branden ook zoveel lichtjes op uw dashboard. Gelukkig hoorde u mij roepen en trapte u toch op de rem.  

Nogmaals hartelijk dank dat ik hierdoor niet een extra halte (of meer) hoefde mee te rijden. O, en, maar dan namens de automobilist achter u: hartelijk dank dat u na die plotselinge stop bij nader inzien besloot om toch maar niet achteruit terug te rijden. 

(Zo, wat kan een mens benauwd kijken!)

Iedereen hierboven genoemd: heel hartelijk dank en ga vooral zo (ongeveer zo) door!