Even maar

Soms... als mijn hoofd, mijn agenda of (maar meestal èn) mijn to do-lijst overlopen en als ik daarnaast ook nog dingen weet te bedenken die ik “eigenlijk” had moeten doen, dan kan ik bijna alleen maar dromen van een ligbed op een strand.

Een perfect (warm maar niet tè warm) zonnetje, een perfect (koel maar niet tè koel) windje, een boeiend boek, een fraai uitzicht op de branding, een verfrissend drankje binnen handbereik, spelende kinderen in de verte en achtergrondgeluiden van opspattend water, zacht gelach en snaterende meeuwen.

En een klok die even stil staat. Voor een week of zo.

Vandaag heb ik niks op mijn agenda. Er zijn ook geen to do- en “eigenlijk”dingen. Niet waar ik mee zit tenminste. Vandaag zit mijn hoofd vol. Alleen maar mijn hoofd.

Ik wou dat ik nou kon dromen. En dat de klok stil staat. Even maar.