Een perfecte zaterdag

Ongeveer veertig jaar geleden had ik gisteren, afgelopen zaterdag, sáái gevonden. Om van te gruwen zo saai! Absoluut geen zaterdag om je de dag tevoren, de vrijdag, op te verheugen. Ook al had ik nog zo’n drukke week gehad.

Om te beginnen was ik vroeg opgestaan om, nog voor het ontbijt, lekker een paar kilometer hard te lopen. Veertig jaar geleden liep ik alleen hard om te... om te... Ik kan absoluut niets bedenken waarvoor ik in die tijd hard wilde lopen. 

Het uitgebreide ontbijt had ik als vijftienjarige wel kunnen waarderen, alleen niet om negen uur “al”. Twee, drie uurtjes later, op z’n vroegst. En dan niet fris gedoucht maar rechtstreeks uit bed. Heel wat minder fris dus ;)

Op je gemak naar de supermarkt fietsen en tevreden met volle fietstassen en een grote bos bloemen thuiskomen? Kom nou toch òp! Alle kledingzaken en muziekzaken aflopen, mensen kijken, leuke jongens tegenkomen... Anders was zo’n zaterdagmiddag een verloren middag, een prutmiddag.

Daarna wat in huis hangen: oké dan. Maar dan wel om naar muziek te luisteren, te bellen met vriendinnen, mijn nagels te lakken, de halve inhoud van mijn kledingkast op mijn bed te gooien en daarna vooral niks op te ruimen. Niet om de was te doen en de keuken lekker uit te soppen... De wát te doen??

In de tuin zat ik toen zelden. Veertig jaar geleden. Zelfs niet om te lezen, ook al was ik daar gek op. Lezen deed ik naast de pick up en in de buurt van de telefoon, want die was toen nog niet draadloos en stel je voor dat iemand mij belde en ik zou het niet horen... Wat moest ik in vredesnaam in de *gaap* tuin naast *gaap* bloeiende bloemen waar een bijtje van *gaap* zat te snoepen? Saa-h-aai! En dan ’s avonds niet uitgaan maar thuisblijven? O men! Ik had me de maandag erna niet op school durven vertonen! (“En wat heb jij gedaan dit weekend, Syl?” - “Nou, ik heb zo lekker in de tuin zitten lezen.” - “Huh?....Je hebt wàt?!....”) 

Maar ik ben niet meer vijftien. Al veertig jaar niet meer. En afgelopen zaterdag was voor mij als allang niet meer vijftienjarige een perfecte zaterdag. 

Lekker fris en vroeg de dag begonnen.

Samen met Peter rustig wat boodschapjes gehaald.

De wasmachine aangezet en op mijn gemak de keuken uitgesopt.

Heerlijk gelezen in het zonnetje.

’s Avonds lekker in bed een film gekeken.

Per-fect. 

Alleen moest ik voor het filmkijken eerst nog wel even een stapel kleren van dat bed afhalen. Er zijn een paar dingen die niet zo erg veranderen in veertig jaar ;)