Ruim dertig jaar geleden: jongste
zat nog veilig in mijn buik en oudste was een peuter van nog geen drie en al
dol op samen boekjes lezen.
Onze ochtenden begonnen aan de
rode, ronde speeltafel in zijn kamer. Op kleine stoeltjes gezeten aten wij daar,
nog lekker in onze badjassen, het door Peter klaargemaakte ontbijt: in vieren
gesneden boterhammen met hagelslag, niet elk een bordje maar met ons drietjes
vanaf één bord. Bekers thee erbij. Tijdens het eten las ik dan voor uit “Ik en
jij spelen wij”, “Wiele wiele stap” en “Stappe stappe step”.
“hagelslag hagelregen
als jij eens een hapje nam?
onder al dat dikke lekkers
woont ook nog een boterham”
Als ik aan deze tijd terug denk,
voel ik nog dat warme peuterlijfje op mijn schoot en danst het ritme van de
rijmpjes weer door mijn hoofd. We hebben
samen ook andere boekjes gelezen maar deze hoorden bij het ontbijt.
Oh, die kleine handjes die door de
boekjes bladerden en dat vingertje dat dan weer een versje aanwees.... en nog één...
en nog één...
“stap
op de trap
stap stap
twee
nog een tree
naar boven
gaat vlugger
dan naar benee”
Gisteren las ik dat Miep Diekmann
is overleden. Zij heeft veel meer geschreven en, echt, ik doe haar beslist
tekort om nu alleen deze boekjes te noemen. Ik hoop daarom dat ik dat meer dan goedmaak
door hier te delen hoe zij, al ruim voor haar dood, voor gezellige
voorleesontbijtjes heeft gezorgd.
Gisteren voelde ruim dertig jaar geleden even als echt pas gisteren. Mooi toch, als je zoiets na kan laten.
6 opmerkingen:
Een mooi in memoriam Sylvie.
Oh prachtig, ik zit hier met een baby op mijn schoot en ben er gewoon ontroerd van. Ik hou erg van dit soort terugblikken, dan besef je dat je er nu nog meer van moet genieten als je (zoals ik) nog middenin deze fase zit. Ik ken de boekjes van Miep Diekmann nog van vroeger, ik zal er meteen een paar bestellen.
Hoi Anoniem,
Dank voor je reactie! Wat leuk dat dit stukje jou zo aanspreekt :)
Ik had me nog niet eens afgevraagd of die boekjes nog verkrijgbaar zijn. Zo niet, dan vast wel in het tweede handse-circuit.
Heel veel geluk en samen-leesplezier met je kindje!
Groetjes,
Sylvie
Jij bent niet de enige die bij Miep Diekmann aan de peuterversjes denkt: bij haar grote overlijdensadvertentie (ik zag die in de Volkskrant) staat er een, bij de advertentie voor haar van uitgeverij Querido óók een. Ze passen beiden wonderschoon.
Ha Piet,
Op internet kon ik alleen die ene in de VK ("schone handjes, schone tandjes...") vinden: heel mooi inderdaad. Zal morgen in de bieb naar de andere zoeken.
Haar "maatschappelijke" boeken heb ik helaas gemist maar de Annejet-serie heb ik als tiener wel gelezen en herlezen. Ik vond ze zo heerlijk niet-zoet.
De boekjes zijn nog steeds verkrijgbaar, voor 15 euro staat de bundeling van 'Wiele wiele stap' (1977), 'Stappe stappe step' (1979), 'Ik en jij spelen wij' (1982) en 'Zóóó groot' (1993) op bol.com!
Inderdaad een prachtige overlijdensadvertentie.
Een reactie posten