Vorige week zei iemand mij dat het nu schipperen was tussen nuchter blijven en zorgvuldig zijn. De aanleiding voor deze uitspraak was behoorlijk vervelend, anders had ik er vast om gelachen. Alsof nuchter blijven en zorgvuldig zijn twee tegenovergestelde dingen zijn.
Inmiddels heb ik meer mensen vreemde, ronduit tegenstrijdige dingen horen zeggen en ook zien doen.
Door de jonge moeder die boos op mij werd omdat ik de gevallen knuffel van haar kind “zomaar” opgeraapt had. En die vervolgens diezelfde “besmette” knuffel bovenop de boodschappen in haar winkelwagentje gooide.
Door de kassière die in haar gehandschoende hand hoestte om vervolgens de onverpakte kool over de weegschaal te halen.
Door mensen die winkelpaden blokkeerden omdat ze in gesprek waren over het belang van “social distancing”. En daarbij bijna neus-aan-neus stonden.
Door ouders die hun kinderen (“want niet gevoelig voor het virus”) lekker buiten laten spelen terwijl zij daar zelf (van de weeromstuit misschien ook niet zo “gevoelig”?) in groepjes bij staan te kijken.
Enzovoort, enzovoort, enzovoort…
Ik wil deze mensen niet belachelijk maken. Absoluut niet. Ik begrijp het wel en ik ga ervan uit dat ook deze tegenstrijdige dingen met de beste intenties gedaan worden.
Al die berichten, die waarschuwingen, regels die geen echte regels zijn zodat je zelf moet bedenken wat (nog) wel of niet kan - het is op allemaal beangstigend, op z’n minst erg verwarrend geworden.
Ik wil hier wel iedereen die dit leest van harte heel veel sterkte toewensen. Sterkte, gezondheid, veerkracht, geduld, saamhorigheid en goede hoop.
En ik wil iedereen begrip toewensen. Voor degene die misschien voorzichtiger wil zijn dan jij nodig vindt en ook begrip van een ander, die vindt dat jij "te bang" bent.
Laten we goed voor elkaar en onszelf zorgen.
Laten we genieten waar het maar even kan.
Laten we ons gevoel voor humor niet verliezen.
Laten we nuchter blijven én zorgvuldig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten