En dan nu de tweede helft van mijn geüpdatete maar toch weer beslist onvolledige lijst van dingen die mij blij maken.
M.
Moeder-zoonuitjes met Paul. Museumkaart en menukaarten met originele vegetarische gerechten (dus niet alleen met kaas, kaas, kaas en geitenkaas), nog steeds als “mevrouw-van-de-bibliotheek” herkend en zo genoemd worden. Max, altijd Max.
N.
Nieuwe wandelplekken. Nieuwe gewoontes, schrijvers, inzichten, ideeën, recepten en plannen. Veel nieuwe dingen kortom. Napret en nagenieten. Nacho’s met guacamole.
O.
Ontspannen. Onverwachte ontmoetingen met leuke/boeiende mensen. Op tijd zijn, oude kaas, optimisme. Een omhelzing van onze oudste: met zijn armen stevig om Peter en mij tegelijk heen.
P.
Mijn beide P’s: Peter en Paul. De grote parasol die zo mooi over ons terras past, praatjes met voormalige biebklanten (vooral als ze zeggen dat zij mijn boekentips missen) (en mij). Podcasts, pantoffels en mijn paarse vulpen. De metershoge muurschildering van Pegasus op een flat vlak bij de wijk waarin ik woon. Helaas wordt deze flat “binnenkort” (rekbaar begrip) afgebroken maar bij deze heb (ook) ik de afbeelding tenminste “vereeuwigd”.
Q.
Quiches en quesadilla’s. Quooker, de kraan waarmee ik binnen een paar tellen kokend water voor (o.a.) thee kan tappen en die helemaal niet zo eng is als ik van tevoren had gedacht.
R.
Relaxen, rommelzolder opgeruimd hebben (ik word er elke keer weer blij van als ik de zoldertrap oploop). Rust in mijn hoofd en om mij heen. Recensies van boeken lezen. Reservering bij de bieb ophalen en er meteen in kunnen beginnen. Regenbogen.
S.
Spontaniteit, spelletjes winnen doen, stadsparken, spannende series binge’n. Stilte. Sprookjes. De sleutel in het slot horen als Peter weer thuiskomt. Soep, koken en zeker ook eten.
T.
Thuiszijn. Thuiskomen. Thrillers. Thee op bed krijgen van Peter (elke ochtend!). Ons tuinhuisje waar we ook als het regent fijn onder het afdak kunnen zitten. Mijn zelfgemaakte tassen.
U.
Uitjes, gepland en last minute bedacht/afgesproken. Uuuuurenlang lezen.
V.
Vriendschap, vrije tijd, vaatwasser en vijvers. Mooie verhalen. Ons zelfgemaakte vogelhuisje en de vogels in onze tuin. Verder komen dan gehoopt. Veerkracht. Een vijfuurdrankje op de bank in de voortuin. Dat het soms om vier uur al vijf uur is 😉
W.
Wandelen, wakker worden met (en echt ook wel door) vogelgefluit en -gekwetter, witte wijn. Weekendontbijtjes, water met bubbels drinken. Iemands naam weer weten, het liefst meteen, eventueel na even(!) nadenken.
X.
Een grote X, een vet kruis dus, door minstens twee dagen in een week in mijn agenda zodat mijn sociale batterij weer goed op kan laden.
Y.
Yoga, niet in een klasje maar lekker in m'n eentje thuis met de lessen van Adriene. Ik moet er niet aan denken dat iemand mijn versie van downward facing dog ziet; minstens zo belachelijk als de nederlandse vertaling ervan: neerwaartse hond. Alles hangt dan, hè! Echt álles. Nou ja, vergeet dit beeld maar snel 😬
YouTube-tutorials (zie: tassen maken) en -vlogs.
Z.
Zee van tijd, mooie zinnen, mijn zonnebril en zelfscannen in de supermarkt. Zwemmen. Mensen met zelfspot. Zestigplusser zijn, ja echt.
Hoe zal ik over weer (ruim) tien jaar op deze bijgewerkte lijst terugkijken?
Knikkend van bevestiging en niet van "Goh, o ja, toén..." of, nog erger "Hè..."? Ik hoop van harte het eerste.
De tijd vliegt maar over tien jaar... 2034.. het lijkt zo ver weg. Hoe zal het dan zijn? Met de wereld, het klimaat, met jullie, met mij. Over tien jaar ben ik (en hier past de toevoeging "bij leven en welzijn") zesenzeventig. Zesenzeventig... bijna tachtig...
Zullen er dan nog eekhoorntjes in onze tuin van het vogelvoer snoepen? Bestaat er over tien jaar nog zoiets als zelfscannen, heeft deze regering museumbezoek niet onbetaalbaar gemaakt?
Bakt Peter dan nog zelf ons brood, loop ik nog “hard”, zwemmen we dan nog wekelijks? Aan onze wil en inzet zal het niet liggen
Die Pegasusflat zal dan al afgebroken zijn en ik zal niet meer als de mevrouw-van-de-bibliotheek gezien worden. Als dat de enige veranderingen zijn, prijs ik me gelukkig. (Ik moet er niet aan denken om weer een rommelzolder op te moeten ruimen!) (Als bijna tachtigjarige ook nog!)
Ik neem me in ieder geval hierbij voor om dan weer zo’n ABC te maken en dan hoop ik dat ik bij de Z. “Zeventigplusser zijn, ja echt” zal invullen en bij de voorgaande letters weer andere “blij-dingen”.
En dat ik me dit voornemen nog kan herinneren...
Want zesenzéventig... Da's wel tachtigmin, hè!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten