Hoe ik onbedoeld een shopaholic shockeerde

“Hee, hallo! Was jij niet laatst een paar dagen in Amsterdam? Hoe heb je het gehad?

Wat fijn! Het was ook fantastisch weer voor zo’n stadsuitje, hè. Waar stond je hotel?

In Oud Zuid... Toe maar! Je bent zeker wel even de P.C. Hooft in geweest, toch?

Niet? Lekker goed gescoord op de Albert Cuyp dan?

Ook niet?

Wel dwars door de stad gelopen... De Kalverstraat gedaan?

De Negen Straatjes! Ik snap het, de Negen Straatjes natuurlijk! Daar zijn zulke leuke, aparte winkeltjes! Die-van-mij wil sinds mijn laatste shop-sessie er niet meer naar toe, hahaha!

Geen Negen Straatjes. De Bijenkorf?

Zelfs geen Bijenkorf. Maar...

Met een veerpont over het IJ?? Waarom?

En naar het wat? Het Rijks? O, het museum... Ja... dat moet ook, eh, interessant zijn...

Maar even serieus: heb je echt nièts gekocht? He-le-maal niets?

Een ijsje in het Vondelpark. Een ijsje... Daarna je moeie, warme voeten in een vijver gekoeld...

Waar waren je voeten dan zo moe van geworden?! Je zegt net dat je niet eens hebt gewinkeld!

Je hebt twee dagen in Amsterdam doorgebracht en je hebt niet één winkel van binnen gezien... Ach nee, je houdt me voor de gek! Ik kon het me al niet voorstellen, ik...

Maar... Maar... Maar je zei toch dat je zo goed geslaagd was?

O.

Hét was goed geslaagd. Jullie uitje was goed geslaagd.

......

Sorry hoor, maar ik begrijp je echt even niet. Ik snap er helemaal niks meer van.

Ja, ik denk dat ik inderdaad maar even ga liggen..."