Ken je dat gevoel dat de vakantie waar je zo, zó aan toe was, waarin je wilde uitrusten, bijkomen, dingen wilde doen waar je al die weken daarvoor geen tijd en vooral geen puf voor had en tegelijk ook “iets actiefs”, zomaar omvloog? Dat je aan het eind van die twee of drie weken terugkeek en dacht: “maar ik wilde nog… we zouden toch ook…”? Dat je daarna weer aan het werk was en dat iemand vroeg hoe je vakantie was geweest en dat je dan heel hard moest nadenken want het leek alweer zo lang geleden?
Ik wel of, als het antwoord bevestigend is, ik ook.
Dat moest dit jaar anders, vond ik. Ik was namelijk zó moe en zó aan vakantie toe, dat ik bang was dat ik een (veel te) groot deel van mijn vrije weken alleen maar als een zombie op bank of bed zou hangen.
(Niet dat er iets mis is aan bankhangen maar dan niet als een zombie en ook niet langer dan een enkele dag. Voor mij dan.)
En dus maakte ik een lijstje.
Ik ben dol op lijstjes, niet op lijstjes van top zoveels op film/boeken/muziek/iets anders-gebied maar op lijstjes die je af kan vinken. Het is niet overdreven om te beweren dat mijn huishouden draait op to do-lijstjes.
Het lijstje dat ik voor deze zomervakantie maakte is echter beslist geen to do-lijst. Het is een wánt to do-lijst. Hier staan geen dingen op die ik móet doen maar dingen die ik wíl doen. Dingen waarvan ik buiten vakanties om denk: “O, als ik daar toch eens lekker de tijd voor had!” en dus dingen waarnaar ik, eenmaal weer aan het werk, met een voldaan en blij gevoel op terug zal kijken. Dingen die, zo bleek al meteen in deze eerste vakantieweek, meer energie geven dan opslokken.
Voor het broodnodige verschil, en omdat ik "ergens" van die vrolijke stiften voor een bedrag waarvoor je amper naar een openbaar toilet kan, zag hangen, staan er geen hokjes in om af te vinken (als in: ”pfff, gedaan”) maar om in te kleuren (als in: “dit was leuk, dit wil ik vaker doen”).
Mijn lijstje, dat dus precies doet waarvoor ik het bedacht had, ziet er zo uit:
Het is nu, na één week, al duidelijk dat ik veel want to do’tjes al zeker één keer gedaan heb. En er zijn gelukkig nog genoeg vakjes, dagen, voor herhaling.
Om nou niet de indruk te wekken dat ik als een overactief eekhoorntje aan het rondrennen en inkleuren ben: ik hang tussendoor ook veel bank. Met een boek of met mijn ogen dicht. Ja hallo, ik ben wel slim maar niet gek 😜
Het is mijn streven om aan het eind van mijn vrije drie weken een vol en kleurrijk geheel te hebben. Dat zou namelijk betekenen dat ik een heerlijke vakantie gehad heb en er dan weer “even” tegenaan kan.
Maar voor nu: nog twee weken genieten, opladen èn vakjes kleuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten