Drie weken geleden schreef ik over ons geklus hier in huis en dat we, hoe leuk we het ook vinden, dat getimmer en geverf soms ook zat kunnen zijn en dat we dan even geen gereedschap en (vooral ik) geen troep meer kunnen zien. Dat “even” duurde deze keer niet lang. Amper een week om precies te zijn.
Het begon met een oude ergernis in de vorm van een stukje muur van iets meer dan dertig centimeter breed op de scheiding van onze woonkamer en de serre. Dat stukje muur hadden we ooit behangen maar het stucwerk onder dat behang was wat ongelijk waardoor er een lelijke, bobbelige streep te zien was. Jaren hebben we die bobbelstreep zo goed mogelijk geprobeerd te negeren; er lag nog zoveel meer aan huishouden en werk en dingen die “nodiger” waren. Af en toe viel het toch weer op en dan zeiden we dat we er echt, écht, iets aan moesten doen maar bij gebrek aan tijd en ook een idee wat dat iets kon zijn kwam er toch weer niks van. Al bleef dat lelijke stukje muur wel irriteren.
Maar nu hebben we dus wel tijd. Tijd om eindelijk wat aan dat muurtje te doen. We hebben stevig en lang nagedacht wat de beste oplossing zou kunnen zijn om dat ongelijke weg te werken. Dat nadenken deden we terwijl we naar die muur staarden. Naar de muur en naar de boekenkasten aan weerszijden van die muur. Toen vonden we “opeens” dat die boekenkasten weleens een facelift konden gebruiken.
En als we dan toch wat met die muur deden, dan konden we net zo goed die kasten ook aanpakken. Toch?
En als we die muur nou bij die ene kast zouden betrekken, als een soort zijkant, dan is die bobbel niet meer te zien.
Maar dan moet er wel een plaat op...
Een mooie plaat!
Joh!
Ja, nou...
En als we die kast en al die andere kasten dan...
Nog een paar meter planken erbij zou wel fijn zijn.
Er moeten in ieder geval andere achterkanten in.
En dan hogere plinten? Wat dacht je van bovenstukken erop? Stijlen ertussen? Ja, van die brede!
We zullen wat kasten bij moeten kopen maar we kunnen ook heel veel hergebruiken.
Hergebruiken: altijd goed!
Dit gegoochel met ideeën, dit brainstormen vind ik een van de leukste fases van het met ons huis en de inrichting bezig zijn. Peter (of ik) komt met een begin van een idee, ik (of Peter) pak het op en vul het aan, wat vaak leidt tot een andere variant van Peter (of mij) waar vervolgens weer door mij (of Peter) op doorgeborduurd wordt. Daarna gaat Peter onze plannen tekenen en zoek ik naar nog meer inspiratie op YouTube en Pinterest.
Op deze manier kwam ook het plan voor onze “Grote boekenkastmetamorfose” tot stand. Waarbij “grote” op meerdere onderdelen slaat: op het formaat dat onze boekenkasten, eenmaal samengevoegd, krijgen, op de metamorfose zelf (de kasten zullen een behoorlijk andere uitstraling krijgen) en ook op het stukje muur waar het allemaal mee begonnen is, dat muurtje zal circa twee keer zo breed worden. Is inmiddels circa twee keer zo breed geworden.
Inmiddels, ja. We hebben, as I type, al vier klusdagen achter de rug. Vier dagen waarin we kasten uitgeruimd, verschoven en getild hebben, planken zelf hebben gezaagd en platen hebben laten zagen. Waarin we ikweetniethoeveel schroefgaten hebben geboord en minstens zoveel schroeven geschroefd. Waarin we afgeplakt en geverfd hebben, draden en kabels getrokken, en, en, en...
Vier dagen achter de rug, nog veel meer dagen te gaan. Nog veel meer planken te zagen, schroeven te schroeven, plinten en stijlen te verven, gaten te boren, en, en, en...
En dat allemaal vanwege een lelijk stukje muur.
Nou ja, en omdat we nu lekker de tijd en veel leuke ideeën hebben. (En heel veel boeken.)
Al kan een mens (zeker deze twee mensen) soms ook wel, hoe leuk ook, te veel ideeën hebben, aldus mijn rug aan het eind van een klusdag.
(wordt vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten