Er was eens een gewoon vrouwtje. Een gewoon, nuchter vrouwtje dat lang, lang geleden (eigenlijk een maand of twee geleden, maar "een maand of twee" past nu eenmaal niet in een "er was..."-verhaaltje) besloot om haar dag met de zonnegroet te beginnen. "De wàt?" hoor ik nu vragen en: "Dat nuchtere vrouwtje?" De zonnegroet dus en ja, dat is ook goed voor nuchtere vrouwtjes. Je wordt er lenig(er) van èn het staat een stuk charmanter dan je domweg uitrekken op de rand van je bed waarbij je iets als “Waaargh!...” uitslaakt.
De zonnegroet dus. De zonnegroet is een reeks van yoga-oefeningen die bij het krieken van de dag op een bepaalde volgorde uitgevoerd moet worden. Zo vloeiend mogelijk en met de juiste ademhaling op de juiste momenten. Het heeft daarom ook lang, lang geduurd (een beetje korter dan die pakweg twee maanden) voordat het gewone, nuchtere vrouwtje die zonnegroet onder de knie kreeg. Het hielp dat ze, nuchter als ze nu eenmaal was, gewoon maar doorademde zoals het haar uitkwam en dat het internet ook andere volgordes van de oefeningen goedkeurde. Bovendien ging ze wat losjes om met het begrip “het krieken van de dag”.
Op een ochtend, het gewone, nuchtere vrouwtje had net weer een geheel eigen versie van de zonnegroet voltooid, ging de bel. Toen ze de deur opende, stonden daar vijf Aziatisch ogende mannen voor haar neus.
“Goedemorgen gewoon vrouwtje dat elke dag de zonnegroet doet!” klonk het vijfstemmig.
“Goedemorgen,” groette het vrouwtje terug terwijl ze zich stevig voornam voortaan de vouwgordijnen niet te vroeg op te trekken.
“Wij zijn de vijf Tibetanen en wij komen u een geweldig aanbod doen.” De mannen knikten haar vriendelijk toe en nog voordat zij haar zin “Aan deze deur wordt niet gekocht noch bekeerd...” kon afmaken, vervolgden zij: “En het enige wat van u verlangd wordt is dat u precies doet wat wij zeggen.”
Nu werd het vrouwtje boos: “Wat denken jullie wel?! Op de vroege ochtend zomaar vieze praatjes komen rondstrooien?! Ik ben geen onnozele, kikkerkussende prinses of zo!”
“O nee!” De vijf begrepen meteen wat voor een verkeerde indruk zij gewekt hadden. “O nee, wij verwachten echt niet dat u onze sokken wast en onze troep achter ons opruimt. O nee, wij vragen u enkel om elke dag onze vijf oefeningen te doen en in ruil daarvoor krijgt u van ons energie en een beter geheugen. Het is goed voor uw gezondheid en u zult zich niet alleen jonger voelen, u verjongt zelfs! Aangezien u de zonnegroet al, min of meer, kent, dachten wij... Vandaar...” Eén van hen mompelde er ook nog "En bovendien is het om elf uur echt geen vroege ochtend meer..." achter maar dat was gelukkig op een veel zachtere toon.
Het gewone, nuchtere vrouwtje van de zonnegroet kalmeerde. Het klonk haar niet slecht in de oren. Energie kon ze altijd wel gebruiken, een goede gezondheid ook. Wat dat geheugen en het verjongen betreft: voor zover zij zich kon herinneren had ze geen problemen met haar... haar... hoe heet het?... haar geheugen en jong-zijn vond ze, zo met de jaren, een zwaar overschat iets. Hoewel: “Toen ik nog jong was, had ik geen last van grijze haren! Als ik die oefeningen van jullie doe, hoef ik dan ook niet meer te verven?” “Nee!” schudden de mannen. “Nou vooruit, laat dan maar eens zien...”
Het was een bijzonder tafereel daar bij de voordeur van het gewone vrouwtje (ik sla toch maar even de toevoeging “nuchtere” over). Tibetaan nummer één begon om zijn as heen te draaien terwijl nummer twee op zijn rug ging liggen en tegelijk zijn hoofd en zijn benen optilde. De derde begon, op zijn knieën gezeten, van voor naar achter te buigen. Tibetaan vier deed iets ingewikkelds vanuit een zitstand en de vijfde stond op handen en voeten het ene moment zijn achterwerk omhoog te duwen om vervolgens met zijn buik op de grond naar boven te staren.
“Waar begin ik aan?” dacht het vrouwtje terwijl zij ietwat gegeneerd om zich heen keek of er geen buren stonden te gluren. “Ik loop al hard, ik groet al de zon... Zoveel grijze haren heb ik toch niet... Toch... Waar is mijn spiegel?”
En zo is het gekomen dat het gewone, meer ijdele dan nuchtere vrouwtje tot op de dag van vandaag elke dag na de zonnegroet trouw de vijf Tibetaanse oefeningen op haar matje uitvoert. En zeker eens per week aan haar spiegelbeeld vraagt of het aantal grijze haren op haar hoofd al aan het verminderen is.
Maar dat antwoord hoort bij een ander sprookje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten