Once upon a time

“Wist je dat Sneeuwwitje, tussen het moment dat de jager haar toch maar niet doodde en het moment dat de prins haar wakker kuste, een soort struikrover was?” Mijn vriendin had het nooit geweten. “Zo hoor je nog eens wat,” zei zij. Maar er is nog veel meer. Zo komen dwergen uit eieren en is Grumpy, je weet wel die sikkeneurige dwerg, niet altijd zo slechtgehumeurd geweest. Ooit heette hij Dromer maar toen werd hij verliefd op een elf en hoewel dat elfje ook van hem hield, kon het niks worden tussen die twee, en van liefdesverdriet werd hij Grumpy. Dat verhaal over Roodkapje en haar grootmoeder en dat zij door een wolf werden opgegeten? Niet geloven! Dat is een eh... sprookje, ja. In het echt, nou ja, soort van echt, is Roodkapje een weerwolf (kan ze niks aan doen, gevalletje erfelijk belast) en wat haar, en haar omgeving, beschermt tegen het veranderen tijdens volle maan is die rode kleding. Zo zie je maar, je moet niet alles geloven wat jou verteld wordt, er zit vaak veel meer achter. O, en Robin Hood was een alleenstaande vader.

 Hoe ik dit alles weet? Ik kijk naar “Once upona time”. Via Netflix, en ik jaag er aflevering na aflevering doorheen. Meestal (maar vaker ook niet) onder het voorwendsel dat ik nu eenmaal wat te doen moet hebben tijdens het strijken. “Once upon a time” is één van de leukste series die ik ooit gezien heb. En geloof me, ik heb er heel wat gezien. Om net zoals ik van deze fantasie te kunnen genieten, moet je niet alleen van sprookjes houden maar het ook (misschien zelfs vooral) niet erg vinden als deze oude verhalen opeens heel anders blijken te zijn dan jou ooit voorgelezen is. De bedenkers van “Once upon a time” hebben namelijk de meest uiteenlopende sprookjes in een grote kom gedaan en de hele mikmak door elkaar geroerd. Het resultaat is een originele serie met veel magische avonturen en humor. En ook met verrassende relaties tussen de diverse sprookjesfiguren: de boze koningin die liefdevol het kleinkind van Sneeuwwitje adopteert (maar verder wel de boze koningin blijft), Belle die onvoorwaardelijk van Repelsteeltje houdt (en hoewel hij o zo slecht is gun je het hem zo), Mulan (je weet wel van Disney) met haar onbeantwoorde liefde voor Doornroosje, prinsessen die nu eens niet lijdzaam op hun prins wachten maar ferm het heft in eigen hand nemen.

Ik vind het een heerlijke serie waar ik maar geen genoeg van kan krijgen. Straks ga ik de laatste aflevering van seizoen drie kijken en omdat het vierde seizoen nog niet in het Netflix-aanbod zit, zal ik er daarna aan moeten geloven: geen “Once upon a time” meer, geen Snow (Sneeuwwitje), Charming (droomprins), blauwe fee en boze koningin Regina meer. Geen Emma, Henry, Grumpy en kapitein Hook, zo aantrekkelijk met (ondanks?) zijn eyeliner, meer. Dat wordt een kater van hier tot ver in het sprookjesbos. Want het is helaas echt zoals Repelsteeltje, mijn absolute favoriet in deze serie, telkens zegt:

“All magic comes with a price!”

Tenzij....

Tenzij ook ik niet lijdzaam afwacht...