woensdag 2 juni 2021

Koffieochtend


“Hee! Hoi, hoe is het?   

  

O, ik kom net van een koffieochtend. Dat kan nu eindelijk weer eens. 

 

Ja, natuurlijk met een kleiner groepje en met aanmelden en zo. Ik had er zó’n zin maar het viel me erg tegen. 

  

Ach, die mensen, helemaal niet gezellig en ook niet leuk! Ze zaten daar maar wat stilletjes en je kent mij, daar kan ik niet zo tegen. Dus, ik dacht, ik vertel over mijn buurman... 

   

Die van twee deuren verderop. Ach, je weet wel, die vre-se-lij-ke kerel! Met al die rotzooi in z'n tuin.  

   

Nee, nee, dat is geen kwaadspreken; die koffiemensen kennen hem toch niet.   

  

Nee, luister nou!   

Ik vertel alleen maar over dat hij zijn fiets altijd zo slordig neerzet. Dat er laatst zelfs een agent bij hem aan de deur was.   

  

Nee, ik weet niet waarom dat was.  

  

Maar goed, ik vertellen, maar denk je dat die mensen reageren? Niet eens!  

  

Nee echt! Een beetje raar knikken, meer niet.   

  

Maar ik ging gewoon door. Dat die van de zomer over zijn eigen stoep gestruikeld was en languit in de tuin lag. Stomdronken natuurlijk! Waarom zou je anders struikelen?  

  

Ja hoor eens, dat ze hem niet kennen maakt toch niet uit? Ze konden toch wel reageren? Ik zit er mee, hoor, met zo'n iemand in de straat.

Maar ze zaten daar maar wat dommig te kijken en ze zeiden echt let-ter-lijk niks terug! Snap je zulke mensen nou?   

  

Nee, niks 'ach'! Een beetje met mij meeleven is toch niet zoveel gevraagd?  

  

Toen begon ik over dat hij zo’n neusoperatie had laten doen. Géén idee waarom!

En dan niet één keer, nee, wel twéé keer!

En toen, toen pas reageerde zij, die vrouw.

Maar wat denk je dat ze zei?


Nou? 

  

‘Tja, als het nou de eerste keer niet goed gedaan was?’ zei zij…   

  

Maar daar gíng het toch niet om?!

Ik wilde dat net zeggen toen die man van haar ook eindelijk zijn mond opentrok. Echt, je gelóóft het niet!   

  

‘En als hij toch het bonnetje nog had.’   

  

Het bónnetje! Die mensen snappen er toch helemaal niks van! Eerst niks zeggen en dan zoiets en ook nog hard lachen. Snap je die lui nou? Die sporen echt niet!

 

Vind jij dat grappig?! Nou, ik niet! 


Ik ga er voorlopig niet meer naar toe. 

 

Bij wie ik nu een bakkie ga doen? Nou...


Bij mijn buurman?

Bij dié buurman?!


Ben jij niet wijs of zo?


Ach, méns! Je moet echt wat aan die humor van jou doen!" 

  

 

 


Geen opmerkingen:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...