zondag 8 juli 2012

Interview


Zomaar, out of the blue, vroeg iemand mij of zij mij mocht interviewen. Over hardlopen en via mail. Ik was zo verbaasd (en mijn ego zo gestreeld) dat ik die laatste toevoeging zeker een kwartier over het hoofd zag. Een kwartier waarin mijn fantasie een paar salto’s maakte:

"Waar zouden wij afspreken, mijn interviewster en ik? In een restaurantje, bij mij thuis, ergens op een station halverwege haar woonplaats en de mijne? Of, of, of… of in de bar van een hotel! Dat hoor je toch wel vaker, dat er een beroemde filmster of schrijver in een hotel een paar interviews achter elkaar geeft! O, ik ben dól op hotelbars! Maar hoe zou dat dan met de foto moeten die haar fotograaf dan wil maken? Moet ik dan in mijn lóópkleren tegen zo’n bar aanleunen? Wel of niet bezweet? Dan wil ik de foto’s wel van tevoren zien; ik ben zo òn-fotogeniek… Zelfs onbezweet."

Een kwartiertje duurde deze gymnastische oefening van mijn fantasie. Een kwartiertje waarin ik heus wel wist dat er nul sprake was van beroemd-zijn en van interviews in het meervoud, en hopelijk ook van die fotograaf. Na dat kwartiertje zag ik “via mail” staan (ach ja) en na paar dagen stuurde Nicole van “Ren Mama, Ren” een vragenlijstje. Ze was heel benieuwd naar mijn antwoorden, schreef ze, en ze hoopte dat ik ook een fotootje wilde bijvoegen.

Ja, zo kan het dus ook. Simpel, snel en zo praktisch. Met dit als resultaat (klik):




En het bracht me op een idee. Want het leuke van schrijven op een weblog vind ik de mogelijkheid om “achter de schermen” te kijken. Dan zie ik welke berichtjes het meest gelezen worden, via welke sites en zoekwoorden mijn lezers over het algemeen komen en ook in welk land zij wonen. Wat dat laatste betreft: dat mijn blog het meest in Nederland gelezen wordt was geen verrassing, dat dat gedurende een paar maanden ook in Zuid Korea gedaan werd, ook niet. Belgie, Groot Brittannië en zeker de Verenigde Staten zijn al andere koek. Maar dat ik lezers in landen als Duitsland, Rusland, Frankrijk en Spanje schijn te hebben, dat er zelfs bezoekers uit de Oekraïne en Letland zijn…



Ik werd er wat nieuwsgierig van en nu heb ik dus een paar vraagjes aan jullie. Aan jullie in het buitenland maar ook aan jullie “gewoon” in Nederland:

Wie ben je? Wat is jouw verhaal?
Hoe kom jij op mijn blog terecht en wat trekt jou erin aan?


Ik ben echt heel benieuwd en ik hoop van harte dat er minstens één, desnoods kort, antwoord komt, het zou toch wat ongemakkelijk voelen als er niemand reageert… Een foto hoef je niet mee te sturen ;)

(Het liefst had ik deze vragen natuurlijk in een hotelbar gesteld. Maar ja…) 


11 opmerkingen:

Berna zei

Leuk idee om dit zo te vragen. Maar..........je weet wie ik ben en je kent mijn verhaal. En ik ken jou en je verhaal dus ik denk dat je hier niet veel mee opschiet. Maar je hebt tenminste 1 reactie.
Fijne zondag!

Sylvie zei

Dankjewel, Berna, er staat nu fijn geen nul meer bij reacties ;)
Jij ook een fijne zondag!

Anoniem zei

Waarschijnlijk zijn je lezers in Letland en Oekraïne Boris en Freya..... wie kent ze niet.... :-P Dat gedeelte van de puzzel heb ik vast opgelost.
Verder lees ik jouw stukjes vooral uit statistiek-oogpunt :-D
Nee hoor, geintje, je weet waarom! Blij dat er niet zo gek veel blogschrijvers zijn die me zoo aanspreken... dan bleef ik lezen!
Lekker genieten vandaag!

Ingrid

Sylvie zei

Ingrid: LOL Boris en Freya ;D
Hoe leg ik dit nu weer uit?
Bedankt voor reactie nr. 2!

Anoniem zei

Hallo, mijn naam is Ilse en ik woon sinds een jaar of 2 in Brussel ivm werk van mijn man. Ik kwam op jouw blog toen jij over deze stad schreef, erg herkenbaar! Ik had toen willen reageren maar t kwam er niet van.
Wat ik hier t leukst vind: jouw humor en de stukjes over vakantie en boeken :-) Blijf je zo schrijven?
Groetjes van Ilse

Sylvie zei

Hoi Ilse, hartelijk dank voor je aardige reactie! Ik heb zelf zoveel plezier in het schrijven dat ik dat nog wel een poos zal blijven doen. Hopelijk ook op de manier en over de dingen die jij 't leukst vindt.
Doe je ze bij Chocopolis de groeten van me? ;)

tineke zei

Hoi Sylvie,

Ik ben Tineke, bijna 54, getrouwd en samen met mijn man zes kinderen. Oudste 28 jr, jongste sinds vorige week 11 jr.
Ben op je blog gekomen door Francine. Sinds januari loop ik hard en ik vind het leuk om bij jou stukjes te lezen over hoe jij het lopen ervaart. Ook vind ik het leuk om te lezen over boeken en hoe je van de kleine dagelijkse dingen geniet. Het stukje dat je schreef over Alzheimer raakte mij.(mijn moeder is gediagnosticeerd als Alzheimer patiente).
Hoop dat je nog een lange tijd blijft bloggen.
Hartelijke groet,
Tineke

Piet P. zei

Dit weekend was een vriendin op bezoeken en het kwam zo uit dat ik een paar blogstukjes van jou hardop vóórlas en toen merkte ik dat ze zich ook zo lekker laten uitspreken. Zonder moeite ben je meteen 'op toon' en dat is echt niet vanzelfsprekend.

Sylvie zei

Hallo Tineke, wat leuk om jouw verhaal te lezen, dankjewel hiervoor. Ik wens je veel sterkte met je moeder en ook veel plezier bij het hardlopen, hopelijk haal jij, net als ik, daar de broodnodige energie uit!

Lieve Piet, wat laat jij mij blozen! Je leest mijn stukjes zelfs voor... :)

Anoniem zei

Hallo Sylvie,

Nou daar gaat ie dan: ben Tiny uit Volendam.
51 Jaar, moeder van 2 dochters, waarvan straks de jongste en laatste de deur uit gaat. Via Francine op je site gekomen, en daar geniet ik van.
Hoe je de dingen neer zet en beleeft. Zo herkenbaar....
Als inspiratie, want door je hardloop verhaal- carriere, ben ik bgeonnen met "crosstrainen". Ja, wel wat anders dan hardlopen maar het is voor mij TOP.
Zo kan ie wel weer, schrijven laat ik aan jou over.

Voor straks een fijne vakantie toegewenst,

groetjes Tiny Tuip

Sylvie zei

Dank voor je reactie, Tiny! Crosstrainen... pfff, da's inderdaad andere, zwaardere, koek. Dat ik iemand hiertoe geinspireerd heb... ;)
Voor jou ook een fijne zomer!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...