Adreswijziging

Ik ben dol op boeken maar het leukste van mijn baan vind ik de contacten met "mijn" leners. De bonus van werken op een filiaal is dat die contacten persoonlijker zijn, kùnnen zijn, dan op de grote(re) centrale vestiging. Er is meer tijd, gelegenheid, voor een vriendelijk praatje over het weer, nieuwe boektitels, een pasgeboren baby, toch een ander onderwerp voor een werkstuk, een andere schrijver als iemand "uitgelezen" is. De meeste leners stellen dit erg op prijs, er zijn er zelfs bij die daarom speciaal naar een filiaal komen. Maar natuurlijk zijn er uitzonderingen. Zoals de vrouw die laatst een adreswijziging wilde doorgeven. Zo leek het tenminste...

Ze had zich op de stoel voor mijn balie laten zakken. Wat van me afgekeerd en met een stuurs gezicht. Ik voelde op mijn klompen aan dat een gezellig babbeltje hier niet op zijn plaats zou zijn.

"Om hoeveel pasjes gaat het?"
" Drie. Of vier... zoiets... Kunt u dat dan niet zien?”

Nee, beslist geen persoonlijk, gezellig babbeltje met deze mevrouw. Ik besloot haar niet met onnodige vragen lastig te vallen, noteerde het nieuwe adres en noemde de initialen van leners met dezelfde achternaam als de hare.

"Geldt dit adres ook voor M.A.?"
"Ja. En T. ook."
"Voor H.?"
"Nee, die woont allang niet meer thuis."
'K.L.?"
"Die ook niet."
"A.?"
"Mijn man... die... uh... ja... uh..."

Haar laatste antwoord klonk zo vreemd aarzelend dat, voor ik er erg in had, er een verbaasd "O??" uit mijn mond floepte. Wij schrokken er allebei van en ik probeerde het nog goed te maken door er "Kééé!" achter te plakken: "Okééé, dan weet ik nou genoeg. Ik bedoel... ik heb nou genoeg gegevens. Dankuwel! Eh, ja, dank u!"

Het kon amper sneuer, ik had misschien nog beter rechtstreeks kunnen vragen hoe het tussen haar en haar man zat, maar ze reageerde tot mijn verrassing niet boos of zelfs geïrriteerd. Ze keek me voor het eerst recht aan en ze begon langzaam te knikken. Toen stond ze op uit haar stoel en zei: "Dank ú!" met de nadruk op "u". Daarna nog een keer: "Dank ú en tot ziens." en ze was weg. Mij wat onthutst achterlatend met het gevoel dat er niet alleen een adreswijziging was doorgegeven maar ook een stevige knoop doorgehakt.