"Nou ja, zeg!"

“Wat zie jij er fris uit!”

Leners en lenertjes geven wel vaker complimentjes, maar deze opmerking uit de mond van een volwassen mannelijke bibliotheekbezoeker viel zachtgezegd toch behoorlijk op. Mijn hand ging onwillekeurig richting de wat lage hals van mijn shirt en ik voelde de collega naast mij verstijven. Toen herkende ik de man die voor ons aan de balie stond en ik lachte hem blij toe.

Ach, wist mijn collega veel dat de “vrijpostige” lener tegenover haar net als ik regelmatig hardloopt en dat wij elkaar die ochtend tegen waren gekomen. Wist de vrouw in de rij achter hem veel dat hij op onze frisse start van de dag doelde. Dan had zij vast niet met een hartgrondige “Nou ja, zeg!”-blik naar hem gekeken. En daarna naar mij toen ik enthousiast reageerde:

“Ja! Wat was het héérlijk, hè, vanochtend!”