Eerlijk is eerlijk

In de voorwaarden van onze bibliotheek staat (o.a.) dat jongeren tot 18 jaar gratis lid zijn. Kinderen tot 13 jaar hebben voor een lidmaatschap toestemming van hun ouders nodig, vanaf 14 jaar mogen zij, op vertoon van een geldig ID-bewijs, zelf lid worden.

Vrij simpel dus, het lastige voor ons medewerkers is het schatten van de leeftijd. Zo heb ik weleens aan een 20-jarige gevraagd of hij al 14 was (“Dat gebeurt mij nou altijd!” - “Sorry! Sorry, je zult er later blij mee zijn, geloof me!”) en aan een 15-jarige of zij gebruik wilde maken van automatische incasso (“Maar… maar… ik mag toch nog gratis?”).

De jongen die ik vorige week voor mij had, had gelukkig meteen gezegd dat hij 15 was.

“Dan mag ik toch zelf lid worden? Mijn ouders hoeven toch niet te tekenen of zo?”

“Nee hoor, heb je wel een ID?”

“Eh… wat?”

“Een ID.”

Hij zag er even heel onthutst uit en omdat ik zijn verwarring dacht te begrijpen legde ik uit dat ik een ID van hém nodig had, niet van één van zijn ouders.

“Nou, ik wilde strips lenen. Om in de auto te lezen als we onderweg zijn naar de camping…”

“Ja…?”

“Maar dat was een idee van mijn moeder. Niet van mijzelf.”

Hopelijk kunnen zijn ouders hun lachen iets beter inhouden dan ik, als ze horen dat hij zonder zijn ID-bewijs (Note to self: voortaan altijd bewijs erbij zeggen!) te tonen zich toch bij de bibliotheek kon inschrijven.