Superkracht

 

Een ex-collega wilde voor haar afscheid graag een soort vriendjesboek en daar mocht ook een blad van mij in. Dit betekende dat ik zinnen als “Mijn favoriete boek”, “Mijn hobby’s” en “Een reistip” aan moest vullen. Met de meeste had ik weinig tot geen moeite; sommige vulde ik naar eer en geweten in, andere wat creatiever. 

Het zinnetje “Dit zou ik als superkracht willen” daarentegen... Moeilijk, hoor. 

 

Vliegen als een vogel leek mij wel wat. Maar op een gegeven moment ben je toch wel uitgevlogen. 

Tijdreizen? Naar welke tijd? Terug? Vooruit? Je moet toch ooit terug en dan? 

Gedachtenlezen? O nee, daar zou ik doodmoe en hoogstwaarschijnlijk erg mensenschuw van worden. 

Onsterfelijk zijn: och nee. Ik wil mijn dierbaren niet overleven. 

Onzichtbaar zijn dan. Hmmm, klinkt wel aantrekkelijk. Het zou het reizen in de trein behoorlijk voordelig maken maar daarnaast...? 

 

Ik heb er uiteindelijk iets luchtigs neergezet maar het zinnetje bleef daarna nog lang in mijn hoofd spoken. Wat zou ik écht willen kunnen? Stel, stél dat het kon? 

Toen dacht ik aan een personage uit een X-men-film. (Voor wie de films niet kent: X-men zijn mensen met bepaalde superkrachten.) De vrouw aan wie ik dacht had als kracht dat zij mensen kon hypnotiseren, hen haar wil kon opleggen Zij hoefde die persoon dan enkel aan te raken. Tacto hypnosis, aanraak-hypnose, heet het. Zo’n kracht zou ik wel willen hebben! (Uiteráárd alleen om goede dingen te bereiken.) 

 

Dan zou ik naar een andere ex-collega gaan, die ene die teleporteren als superkracht had ingevuld. (Teleporteren: reizen van A naar B zonder dat je fysiek die ruimte doorkruist, waardoor je in een flits daar kan zijn waar je wil zijn.)  

Dan zou ik haar vragen of zij zichzelf én mij, als ik haar goed vast zou houden, moet dat goed gaan, naar die ene man aan die lange tafel zou willen teleporteren. 

Dan zou ik mijn hand op de schouder van die man leggen en “Laat het gaan. Stop met die waanzin. Stop met dat geweld.” fluisteren. 

En dan zou hij dat doen. 

 

Die superkracht zou ik wel willen hebben, heel graag zelfs. 

Voor één keer desnoods. 

Voor deze keer.