vrijdag 6 mei 2011

Voorzichtig op vakantie


Ik was er een poosje niet. Ik was met vakantie maar ik durfde het hier niet te zeggen, zo openbaar op internet. Want je weet maar nooit wie er mee leest en stel je voor dat er iemand met slechte ideeën tussen zit en ons huis zou leegroven terwijl wij... Vreselijk! Stel je voor!

Jaren geleden kampeerden wij in Zweden waar op een paar plaatsen bij ons vandaan een ander Nederlands gezin stond. Het was nog in het pre-mobieltjestijdperk en op een avond liep de vader met zijn twee kinderen langs onze tent naar de telefooncel bij het strandje. Een kwartiertje later kwam het drietal terug; vader en dochter met bedrukte gezichten en zoontjelief opgewonden huppelend. "Mamaaa!" riep hij al van ver, "Mam-maaa, hoor-es.... Er is bij ons ingebroken!! Opa zegt dat er bij ons gestólen is!"

Natuurlijk brak er meteen een hele zenuwentoestand los. De moeder en de vader liepen geagiteerd en druk pratend heen en weer. Tent in, tent uit, richting de telefooncel en halverwege toch weer terug. Haar stem begon steeds hoger en luider te klinken en hij kon alleen maar herhalen dat hij het allemaal ook niet precies wist en dat het nu eenmaal gebeurd was. Hun dochtertje wilde steeds hysterischer weten wat er van haar weg was, terwijl haar broertje bleef vragen of de voordeur "heel erg kapot" was. Ik geef het ronduit toe: ik was schaamteloos aan het luisteren. Ik heb Peter er zelfs bij gehaald. De opwinding was zo besmettelijk dat wij aan het "stel-je-voren" sloegen: stel je voor dat het bij ons zou gebeuren, stel je voor dat onze sloten niet stevig genoeg zouden zijn, stel je voor... En toen we hoorden dat zìj meteen naar huis wilde en dat hìj dat onzin vond omdat opa en oma alles al geregeld hadden, kregen wìj ook (bijna) ruzie omdat ìk aan háár kant stond en Peter aan die van haar man.

Ik ben er nooit achter gekomen wat het gezin uiteindelijk gedaan heeft, of zij wel of niet de volgende dag naar Nederland teruggereisd zijn. Hun nare ervaring heeft me wel lang beziggehouden. Vreselijk toch, als er bij je wordt ingebroken! Helemaal als dat tijdens je vakantie gebeurt. En als je dan tot overmaat van ramp bijna (?) geweld moet gebruiken om je man zover te krijgen direct terug naar huis te gaan... Stel je voor!

Ze zijn leuk, hoor, die berichtjes op Facebook, Hyves en Twitter, over vakantiebestemmingen, koffers die niet dicht kunnen, paspoorten die "even" niet te vinden zijn, nog-zoveel-dagen-uren-werken en "We staan nu op het vliegveld". Ik leef en lach mee maar ik huiver dan tegelijk ook: vertel dat toch niet zo open en bloot voor iedereen te lezen! Wees toch voorzichtig! Want stel je voor...

1 opmerking:

Astrid K. zei

Hoi,
Gelijk heb je, maar jammer is het wel! Ik ben bijvoorbeeld heel nieuwsgierig naar je (toekomstige) blog over Kreta.
Overigens is het ons ook eens overkomen in Frankrijk: bij ons ingebroken. Wij hebben samen besloten niet ook onze vakantie te laten verpesten. Dit besluit werd wel iets makkelijker gemaakt, omdat de daders waren gepakt en behalve wat geld niets mee hebben kunnen nemen. Maar het idee, dat ze door al je spullen en echt je hele huis zijn gegaan, brrrr!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...