Moederdag is aan mij niet besteed. Ik heb er nooit wat mee gehad, als kind niet (sorry mam!) en ook als moeder niet. Vroeger toen de jongens nog klein waren en op school cadeautjes maakten, was dat iets anders, al vond ik hun (tevergeefse) pogingen om geheim te houden wat ik zou krijgen veel leuker dan de tekeningen en knutsels zelf.
Dit jaar valt moederdag bovendien wat ongelukkig (om het mild te zeggen) en net toen ik vanochtend bedacht dat het maar goed is dat we daar nooit wat aan deden, kreeg ik een heel lief berichtje. Lieve woorden die de tranen in mijn ogen deden springen. Van iemand die ooit een soort kind van mij is geweest, iemand voor wie ik altijd een zacht plekje in mijn hart zal houden, iemand voor wie moederdag een speciale lading heeft bovendien. Zij denkt vandaag aan mij, aan ons, en zij gaf mij vandaag een heel, heel mooi cadeau. Op deze (moeder)dag.
Lief. Zo ontzettend lief.
1 opmerking:
In gedachten ben ik bij je. Kan me voorstellen hoe je je specifiek op deze moederdag moet voelen maar echt weten zal ik het niet. Weet dat ik aan je denk. Liefs Berna
Een reactie posten