Zelfs in de beste huwelijken, de beste relaties, komen momenten voor waarop je het allebei een beetje kwijt bent. Het ene ogenblik denk je dat je het prima voor elkaar hebt en voelt alles compleet, en dan, krap een paar dagen later, weet je niet waar je het zoeken moet."Hoe is het mogelijk?" vraag je jezelf af terwijl je doelloos door het huis loopt. "Hoe kan ik zoiets over het hoofd zien?" Je kruipt in de ontkenningsfase en probeert jezelf wijs te maken dat het zo erg niet is. Het komt wel weer terecht. Vast wel. Toch? Maar je weet dat als er niets gebeurt, één van jullie uiteindelijk aan het kortste eindje zal trekken. Dus blijft er weinig anders over dan toch met elkaar te praten, toch te vragen wat de ander ervan denkt.
En Peter zei: "Waar zou het dàn kunnen liggen? Volgens mij zijn wij gewoon vergéten wc-papier te kopen!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten